Murray Still is afgevaardigde van de Anglicaanse kerk van Canada. Op de eerste dag kwam ik hem tegen toen hij bij de lange rij voor security voor me stond. Later bleken we in dezelfde home-group te zitten.
Een heilige cirkel met zalm

Murray Still is afgevaardigde van de Anglicaanse kerk van Canada. Op de eerste dag kwam ik hem tegen toen hij bij de lange rij voor security voor me stond. Later bleken we in dezelfde home-group te zitten.
Waar begint compassie mee? Is dat met je te laten raken oftewel geraakt worden? De bijbellezing van deze dag (Joh. 9: 1-12) was het verhaal van de blinde man die zich liet aan’raken’ door Christus en toen het licht zag.
De zon schijnt en speelt met de schaduw. De bomen staan, hoog, breed en beschuttend. Twee bruine eekhoorns spelen in de takken. Willen ze samen spelen, elkaar vangen, elkaars eten afpakken?
Gutach, 14, lees ik op een bord dat omhoog gehouden wordt. Ja, op tijd heb ik mijn groep voor de excursie op het station van Karlsruhe gevonden. Het is zaterdag. Tijd voor… nog meer ontmoetingen.
Het is intensief hier in Karlsruhe, het is inspirerend, het is hartverwarmend. Ik geniet vooral van de vele verrassende ontmoetingen met bekende en onbekende mensen. Iedereen die je spreekt is een interessante gesprekspartner.
Inmiddels loop ik enige dagen rond op mijn eerste assemblee van de Wereldraad. Ik doe veel indrukken en mooie ervaringen op. Niet alleen als theoloog, ook als bedrijfskundige kijk ik mijn ogen uit.
Wanneer ik aankom op het terrein van de Assemblee is het stil, de tentjes voor de Markt der mogelijkheden zijn dicht, de luiken voor het buffet zijn gesloten. Niemand die in of uit de verschillende zalen komt lopen.
De laatste zes maanden besteden we iedere zondagmorgen in de kerkdienst van het Leger des Heils in Zeist aandacht aan de oorlog in Oekraïne.
In april stuitte Joke op een flyer over de ‘Fahrradpilgerweg’ naar de Assemblee in Karlsruhe. Vanuit de vier windrichtingen gingen groepen fietsers op weg om elkaar in Karlsruhe te ontmoeten.
Het is zaterdag hier in Karlsruhe, tijd voor excursies. Maar ik ga niet mee, te moe. Want ik ben hier al ruim een week, vanwege een vergadering van de klimaatwerkgroep van de Wereldraad voorafgaand aan de assemblee.
Thema van deze dag was Lucas’ verhaal over de Samaritaan: Hoe leren wij onze beperktheid, onze grenzen, te openen? Mijn hart ging open door de muziek, de veelkleurigheid, gebeden en verbondenheid.
Na ruim 50 jaar is er weer een Assemblee van de Wereldraad in Europa. Natuurlijk niet voor niets in Karlsruhe. Die stad heeft een grote rol gespeeld in het verzoeningsproces dat na WO2 op gang kwam, juist ook in Duitsland.