een gemeenschap van 19 christelijke kerken en organisaties in Nederland
Het is intensief hier in Karlsruhe, het is inspirerend, het is hartverwarmend. Ik geniet vooral van de vele verrassende ontmoetingen met bekende en onbekende mensen. Iedereen die je spreekt is een interessante gesprekspartner.
Inmiddels loop ik enige dagen rond op mijn eerste assemblee van de Wereldraad. Ik doe veel indrukken en mooie ervaringen op. Niet alleen als theoloog, ook als bedrijfskundige kijk ik mijn ogen uit.
Wanneer ik aankom op het terrein van de Assemblee is het stil, de tentjes voor de Markt der mogelijkheden zijn dicht, de luiken voor het buffet zijn gesloten. Niemand die in of uit de verschillende zalen komt lopen.
De laatste zes maanden besteden we iedere zondagmorgen in de kerkdienst van het Leger des Heils in Zeist aandacht aan de oorlog in Oekraïne.
In april stuitte Joke op een flyer over de ‘Fahrradpilgerweg’ naar de Assemblee in Karlsruhe. Vanuit de vier windrichtingen gingen groepen fietsers op weg om elkaar in Karlsruhe te ontmoeten.
Het is zaterdag hier in Karlsruhe, tijd voor excursies. Maar ik ga niet mee, te moe. Want ik ben hier al ruim een week, vanwege een vergadering van de klimaatwerkgroep van de Wereldraad voorafgaand aan de assemblee.
Thema van deze dag was Lucas’ verhaal over de Samaritaan: Hoe leren wij onze beperktheid, onze grenzen, te openen? Mijn hart ging open door de muziek, de veelkleurigheid, gebeden en verbondenheid.
Na ruim 50 jaar is er weer een Assemblee van de Wereldraad in Europa. Natuurlijk niet voor niets in Karlsruhe. Die stad heeft een grote rol gespeeld in het verzoeningsproces dat na WO2 op gang kwam, juist ook in Duitsland.
Voor vrijwel iedereen horen de vieringen hier in Karlsruhe tot de hoogtepunten van de Assemblee. Niet eerder heb ik zó de veelkleurigheid en eenheid van de kerk ervaren als in deze samenkomsten.
Op 8 juli vond het jaarlijkse gesprek plaats tussen werkgeversorganisatie VNO-NCW en de Raad van Kerken. Dit jaar was het thema de grondstoffen- en energieschaarste.
De kop is eraf. De tweede dag. Na het ochtendgebed een mooie sessie over ‘het doel van Gods liefde voor de hele schepping: verzoening en eenheid.’ Onder de innemende leiding van Agnes Abuom wordt hier een zitting aan gewijd.
De dag van de schepping, dat betekent uitsluitend vegetarisch eten in de verschillende conferentie-restaurants van de assemblee. Het betekent ook dat het onderwerp klimaat centraal staat.