Het moderamen van de Raad heeft half januari een brief gestuurd aan de vaste Kamercommissie voor Asiel en Migratie, in de hoop de problematiek van de kinderen van vluchtelingen die al lange tijd in Nederland verblijven en hier ‘geworteld’ zijn met hen te kunnen bespreken. De brief roept ertoe op hun rechten beter in de wet te verankeren. Directe aanleiding is het kerkasiel dat door de Protestantse wijkgemeente Open Hof in Kampen is verleend aan de familie Babayants.
Geachte Tweede Kamercommissie voor Asiel en Migratie,
In 2019 hebben wij als Raad van Kerken contact gehad met de toenmalige Staatssecretaris van Justitie over de problematiek van kinderen van vluchtelingen die al lange tijd – vaak langer dan vijf jaar – in Nederland wonen en dreigen te worden uitgezet. Het zijn kinderen voor wie Nederland de vanzelfsprekende omgeving van hun leven is geworden. Ze zijn georiënteerd op Nederlandse scholen, op de Nederlandse cultuur, hebben Nederlandse vrienden en spreken vaak alleen met hun ouders een andere taal. Zij zijn de zogenaamde ‘gewortelde kinderen’. In 2019 is voor deze kinderen een eenmalige pardonregeling afgesproken. Daarbij werd de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris naar de IND verplaatst en zegde de staatssecretaris toe zich in te spannen dat er niet opnieuw een groep gewortelde kinderen zou ontstaan.
Helaas zijn er opnieuw kinderen in Nederland die al lange tijd hier verblijven en geworteld zijn en die naar een voor hen onbekend buitenland dreigen te worden uitgezet. Tot nu toe zijn er geen duidelijke wettelijke regels voor deze kinderen ontwikkeld.
Wij verzoeken u dringend zich in te spannen om te voorkomen dat aan deze kinderen – het gaat waarschijnlijk om enkele honderden – grote schade wordt toegebracht door uitzetting of de constante dreiging daarvan. Wij vinden dat deze gewortelde kinderen de mogelijkheid moeten krijgen om in Nederland te kunnen opgroeien en opbloeien. Uitzetting van deze kinderen achten wij inhumaan.
Bovenal willen wij u vragen om in de wetten en regels rond vluchtelingen veel meer het belang van kinderen te verankeren, zodat hun belangen veel meer gehoord en gewogen worden in de asielprocedure. Zo zou Nederland ook kunnen voldoen aan het vereiste uit het kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties. Op andere juridische terreinen zien we dat in toenemende mate rekening wordt gehouden met de belangen van kinderen. Het ligt voor de hand om ook op het terrein van het asielrecht die ontwikkeling door te zetten. Nu de minister het voornemen heeft om de wetten en regelingen rond vluchtelingen te wijzigen liggen er kansen om de rechten van kinderen veel duidelijker in de wet te verankeren. Wij beseffen dat aan alle mogelijke regelingen schaduwkanten zitten. Toch willen wij u dringend vragen om vanuit een geest van recht en mededogen voor deze kinderen en hun rechten op te komen.
Directe aanleiding voor ons om opnieuw de rechten van kinderen in de asielprocedure onder uw aandacht te brengen is het kerkasiel dat door de Protestantse wijkgemeente Open Hof in Kampen is verleend aan de familie Babayants. De familie dreigt te worden uitgezet, terwijl hun kinderen al 11 jaar in Nederland verblijven. Wij zijn ons bewust van het feit dat er een lange juridische weg is gegaan en dat wij een standpunt innemen dat indruist tegen de bestaande formele criteria en processen. Wij zien hier dat een juridisch proces niet altijd een rechtvaardig besluit oplevert.
Graag zouden we met uw commissie in gesprek gaan over al het bovenstaande.
Met vriendelijke groet,
Geert van Dartel, voorzitter Raad van Kerken in Nederland
Coen Wessel, algemeen secretaris Raad van Kerken in Nederland
Foto: familie Babayants, kerkasiel Kampen (foto: Klaas van der Kamp)