Afgelopen zondag, 15 januari, organiseerde de Contactgroep Hindoes-Christenen van de Raad van Kerken in Nederland in de Radha Krishna Mandir in Amsterdam een studiemiddag rond de beleving van rituelen en kerkelijke liturgie.
Hanneke Atsma – predikante met lange werkervaring in gevangenissen, Lila Badloe – die priesteres is bij de hindoeïstische hervormingsbeweging Arya Samaj en Maltie Koeldiep – die een beeldloze vorm van hindoeïsme volgt, vertelden ieder op hun eigen manier over hun ervaringen en die van anderen bij de rituelen en de liturgie thuis, in de tempel en in de kerk.
Belang van stilte
In de inleidingen van de hindoes speelde de havan, het vuuroffe, een rol. Een ritueel dat in de christelijke liturgie niet aanwezig is. Gaande de dag kwam steeds duidelijker naar voren hoe belangrijk stilte is. Stilte zet letterlijk stil en haalt ons uit de gejaagdheid, de spanningen en daarmee ook uit de zorgen van het eigen leven. Daarmee kom je open te staan voor een andere dimensie, die door velen zowel in hindoeïsme als christendom wordt aangeduid met God. ‘God is er,’ werd door verschillende aanwezigen benadrukt. ‘Daar kun je op vertrouwen.’
Na de bijeenkomst kregen de gasten, hindoes en christenen, gelegenheid de tempelzaal te bezichtigen. Verschillende aanwezigen gaven daar een uitleg bij. Het werd een waardevolle middag; de eerste bijeenkomst die de contactgroep organiseerde na de covid-epidemie.
