Steeds meer gemeenten en organisaties bieden openlijk excuses aan voor het slavernijverleden of onderzoeken de eigen rol in deze periode.
Ook deze theaterproductie richt zich op deze periode in de geschiedenis, waarin de rollen schrijnend verdeeld waren en nog steeds zijn. Waarom blijven excuses van de Nederlandse regering voor ons slavernijverleden uit? De première van Ik zeg toch sorry was afgelopen juni tijdens Oerol op Terschelling. Vanaf 27 september is de voorstelling te zien in de Nederlandse theaters.
Spannende samensmelting
In Ik zeg toch sorry komen zes acteurs bij elkaar om de viering van de afschaffing van de slavernij in 1863 na te spelen. Wat het inleven in deze historische personages doet met de acteurs zelf, hoe ze zich tot het onderwerp verhouden in deze tijd en of het van invloed is op hun onderlinge verhoudingen, wordt langzaam en pijnlijk duidelijk.
Al snel blijkt dat de acteurs niet altijd raad weten met het standpunt van hun personage, laat staan met de mening van hun collega’s. Wat betekent het om anno 2022 ‘sorry’ te zeggen voor iets wat zo lang geleden lijkt? Ik zeg toch sorry is een spannende samensmelting van geschiedenis en actualiteit.