Tabitha van Krimpen, eind november 2021 verkozen tot Jonge Theoloog des Vaderlands, heeft duidelijk een missie. De afgestudeerde bedrijfskundige die nu theologie studeert aan de Protestantse Theologische Universiteit in Amsterdam wil dat het geluid van jongeren in de kerk klinkt. Dat gelovigen en theologen zich openstellen voor de denkwereld van jongeren binnen, maar zeker ook van buiten de kerk.
Van jongeren die zijn afgehaakt hoort Tabitha termen die niet mals zijn; oubollig instituut, de rauwe randjes van het leven zijn onbespreekbaar, de Bijbel is een weinig toegankelijk boek en in de kerk horen jongeren weinig antwoorden op de vragen waar ze anno 2022 mee zitten.
Sinds haar verkiezing in november, is Tabitha behoorlijk druk om haar ambassadeurstaak dit jaar goed uit te voeren. Radio, TV en bladen weten haar te vinden, maar er is ook nog gewoon de theologiestudie, en het werk dat ze als zelfstandige oppakt onder de naam ‘Tabie Theologiseert’. Die combinatie van theologie en bedrijfskunde bevalt haar goed, vertelt Tabitha: ‘Dat helpt me om praktisch aan de slag te gaan met de inhoud, de diepere laag van de verhalen.’
Kloof te dichten
Als Jonge Theoloog des Vaderlands hoopt ze dit jaar kerken, in welk verband dan ook, ervan te doordringen dat veel kerkelijke gelovigen behoorlijk in eigen bubbel zitten en weinig oor hebben voor de vragen die buiten de kerk spelen. ‘Ik hoop de kloof tussen jongeren en de kerk iets te dichten, iets van de betekenis van geloof en theologie te laten zien, dat theologie ertoe doet’. ‘Ja hoe leg ik dat nu uit’, denkt Tabitha hardop, ‘omdat het gaat om het diepste wezen van het bestaan’
Ze vertelt desgevraagd waarom geloven voor haar belangrijk is; ‘om iets na te volgen en door te geven van Jezus Christus, om het mens-zijn in al zijn veelkleurigheid onder ogen te komen. En ook om de vreugde van het geloof, dat een mens niet alles zelf hoeft te doen.’
‘Er bestaat veel ruimte in het geloof, dat ontdekte ik ook bij lezingen over de allegorische interpretatie van Bijbelteksten door de kerkvader Augustinus.’ En dan vertelt Tabitha over de letterlijk en figuurlijk geïsoleerde positie van de PTHU aan de Vrije Universiteit, waar de studenten een eigen ingang hebben en de deuren naar de Vrije Universiteit voor de ‘theologen in wording’ feitelijk gesloten zijn.
Grote en kleinere vragen
Wat zijn volgens Tabitha de vragen van jongeren waar de kerk weinig of geen aandacht voor heeft. Ze somt op: ‘Wie ben ik, waar ben ik thuis, waar word ik echt gezien, het zijn vragen met een duidelijke zingevingsdimensie waar veel jongeren over willen horen, over willen praten. De wachtlijsten voor psychische hulp aan jongeren zijn lang.’ Dan wijst ze als tegenstelling op de discussie in kerkelijke kring over bijvoorbeeld wel of geen hoofdletters voor sommige aanduidingen in de NBV21.
Ze wil daarmee maar aangeven dat de gelovigen en theologen hun tijd beter aan andere, noodzakelijker taken kunnen besteden. ‘Probleem voor jongeren, voor mensen buiten de kerk is dat het beeld bestaat, dat je om te geloven heel veel ‘moet’, de drempel om te geloven en mee te doen is wel érg hoog. Zeker bij heel veel jongeren is de kerk een onbekend fenomeen.
Bottom-up
Tabitha toont zich voortrekker van de bottom-up theologie. Zijn waar de mensen zijn, wat is hun leefwereld, wat houdt hen bezig, wat kan ik er als theoloog aan toevoegen.
Voor een verhaal over zingeving, ging Tabitha het gesprek aan met jongeren in een sportschool, waarom is sporten voor hen zo belangrijk, afgezien van het op peil houden van de conditie? Dan is vaak het sporten een doel op zich, maar bij enig doorvragen blijkt al snel dat ook de sporters met de zingevingsvragen zitten waar we in de kerk een antwoord op proberen te geven.
Thuis in Woudenberg kwam het woord oecumene niet vaak voorbij in de geloofsgemeenschap waar Tabitha opgroeide. Na het VWO ging ze naar de Radboud Universiteit in Nijmegen en ontdekte daar een heel andere – en ook religieuze – traditie dan thuis; ‘die heeft me verrast en verrijkt. De schoonheid en de waarde van die brede christelijke traditie heb ik daar leren zien.’ Nu stort Tabitha zich met vreugde op al die nieuwe invalshoeken, die de oecumenische theologie verrijken.
Verder kijken
En wat Tabitha met die theologiestudie wil gaan doen? ‘De vragen die mensen nu stellen als het gaat over zingeving zijn niet nieuw. Mensen zoeken de antwoorden alleen niet in de kerk. Heb je last van stress, dan is er een duur betaalde cursus positieve mindset. Ik zou zeggen, kijk wat verder.’ Tabitha wijst erop dat kerk en theologie een enorme historie hebben om mensen mee te nemen in de zoektocht naar antwoorden. ‘Er is al zoveel, het moet afgestoft worden.’
Op vrijdag 13 mei sluit Tabitha van Krimpen als panellid aan bij de Oecumenelezing.
Teun-Jan Tabak