Begin november is de COP26, de wereldwijde klimaattop in Glasgow. Tussen alle politici en ingenieurs zijn er ook mensen actief aanwezig vanuit de Raad van Kerken. Hieronder krijgen we een kijkje in de keuken in aanloop naar de top. Na de top zullen we deze mensen weer bevragen over hoe het hen vergaan is.
Maak kennis met Johan van Dalen
1. In welke hoedanigheid ben je betrokken bij de COP26
Er is een werkgroep die onze kerkgemeenschap De Inham (Hoogland) stimuleert om jaarlijks stappen te zetten op weg naar een echte, Groene Kerk. Daarnaast hebben we in Amersfoort een netwerk van mensen uit Groene Kerken die elkaar regelmatig ontmoeten voor uitwisseling en inspiratie. Van beiden ben ik voorzitter. In oktober heeft Het Brandpunt, één van deze kerken, twee nachten onderdak geboden aan een groep Klimaatpelgrims uit Zweden en Duitsland die naar Glasgow liepen. Veel mensen uit diverse kerken deden mee en wat wás het inspirerend! Toen ze van hier vertrokken zijn mijn vrouw en ik net als 60 anderen, een hele etappe van 20 km met ze mee gepelgrimeerd ‘richting Glasgow’. Een onvergetelijke ervaring. Ik kreeg net een filmpje dat ze daar nu zijn en meelopen in een demonstratie. Ik ben zelf niet in Glasgow, maar voel me enorm betrokken bij wat daar te gebeuren staat. Ik bid voor een doorbraak.
2. Wat drijft je om hier aan deel te nemen?
Vanaf mijn 15e besef ik hoe nonchalant en vernietigend de mensheid omgaat met al het moois dat God mèt ons geschapen heeft. Sindsdien hebben we als gezin zo milieuvriendelijk mogelijk geleefd. Geen auto, geen vliegreizen, een milieuvriendelijke werkkring en toch gelukkig! Echt tof. We leerden accepteren dat de meerderheid het niet belangrijk vond. Da’s minder tof. Ik ben nu 66, we hebben kinderen en kleinkinderen en ik wijd mijn pensioentijd aan het klimaatprobleem. De laatste 10 jaar zie ik dat de jeugd en de grootouder-generatie wakker zijn geworden. Er is een last van mijn schouders gevallen. Ik ben nu veel optimistischer, maar ook wel steeds bezorgder geworden over de ontwrichting die we nu al meemaken.
3. Als je eerdere klimaattoppen mee hebt gemaakt, wat is het verschil met de vorige keren?
Van een afstandje kan ik alleen maar denken: dames en heren politici, jullie tijd raakt op. En daardoor zien we de laatste jaren dat jonge mensen last beginnen te krijgen van klimaatangst en depressies. Laten we de komende tijd vooral klaarstaan voor jongeren die in geestelijke nood komen.
4. Wat is je verwachting gezien de context die de top nu heeft?
Er is meer besef dat klimaatopwarming voor onmetelijke kosten gaat zorgen. En dat arme mensen (in Nederland èn in ontwikkelingslanden) recht hebben om ook wat welvaart op te bouwen. De bal ligt nu meer bij degenen die al rijkdom en welvaart hebben vergaard. Díe zorgen immers voor de huidige klimaatproblemen. De doelstelling van Parijs om investeringen om te buigen van fossiel naar hernieuwbaar is nu een topic. Het is inmiddels gebleken dat iedereen in het westen daar invloed op kan uitoefenen. Ook kerken die een vermogen beheren. Aan de slag!
5. Hoe kunnen mensen die dit lezen jou ondersteunen, bemoedigen bij de onderhandelingen?
Ik denk dat vooral de jongeren ondersteuning nodig hebben. Laten de kerken de klimaatstakers (Fridays for Future) in hun omgeving opzoeken en aan hèn vragen, wat ze nodig hebben. Doe met ze mee als ze de straat op gaan. En laat zien dat je thuis je CO2 footprint verkleint, en op het werk en in de kerk aan de bel trekt.