Ruimte geven, kwetsbaar zijn en vertrouwen op het hogere: durf te durven
Naar aanleiding van de bundel Menselijke Waardigheid en Mensenrechten in Nederland heeft Myrthe Lübbers, student Wereldreligies aan de KU Leuven, een interview gehouden met redactielid drs. Bikram Lalbahadoersing. In dit interview vertelt hij wat de gedachten achter deze bundel zijn en geeft hij een kijkje achter de schermen door in te gaan op de totstandkoming.
Drs. Bikram Lalbahadoersing (1967) studeerde psychologie en filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen en werkte daarna als eindredacteur bij de Omroep Hindoe Media te Hilversum. Sinds 2010 is hij het hoofd van de Hindoe Geestelijke Verzorging bij het ministerie van Justitie en Veiligheid. Daarnaast is hij voorzitter van de initiatiefgroep In Vrijheid Verbonden, een samenwerkingsverband van de landelijke levensbeschouwelijke organisaties.
De bundel gaat over menselijke waardigheid en mensenrechten. Hebben deze concepten ook een bepaalde definitie, zijn er uitgangspunten of wisselt de betekenis? Wat wordt er precies onder verstaan?
Ik heb er heel doelbewust voor gekozen om iedereen daar vrij in te laten, omdat het tot maatschappelijk doel heeft om mensen bij elkaar te brengen. Dan moet je mensen ook de ruimte geven om zich te uiten. Ik heb gezegd: interpreteer het zelf in jouw traditie en zoals jij als persoon dat doet. Vanuit levensbeschouwelijke overtuiging denk ik dat ieder mens iets goeds in zich draagt en dat we daarom de ruimte moeten geven om dat goede tot uitdrukking te laten komen. Dan hoeft er voor de rest niet zoveel geregisseerd of gedefinieerd te worden om tot een eenheid te komen. Ik geloof erin dat er bottom-up een consensus kan ontstaan wanneer mensen zich uiten en vervolgens met elkaar in gesprek gaan. Wie zijn wij om van bovenaf iets te definiëren? Bij een top-down definitie ben ik bang dat we mogelijke verbindingen bij voorbaat zouden uitsluiten. Als ik nu een definitie zou geven, zullen er altijd mensen zijn die het daarmee oneens zijn, er anders over denken, zich toch niet aan de definitie houden, zich in een keurslijf gedwongen voelen of zich niet meer van harte verbinden met zo’n project. Wat we wel hebben gedaan, is met elkaar gesprekken voeren. Wat versta jij eronder, waar denk jij aan? Hier hebben we kennis van genomen, maar de eigenheid van iedere traditie hebben we aan de betreffende mensen overgelaten. Dit is ook de stijl van hoe ik bij In Vrijheid Verbonden betrokken ben als voorzitter.