God, U die liefde bent, ik zoek u met mijn verdriet en klacht. Die foto Heer, van al die kinderrugzakken, van evenzoveel verdronken kinderen. Ik krijg hem niet van mijn netvlies. Ik moet er niet te lang over nadenken. Elke rugzak staat voor een ondragelijk verhaal, voor de doodsangst van een kind, die in deze wereld niet zou mogen bestaan. Maar het is er God, en u zag het. En ik moet leven met het geloof dat u tegelijk almachtig en verdrietig bent bij zoveel leed. Heer, ontferm u.
En u Heer Jezus, leerde ons te bidden voor onze vijanden. En dus bidden we voor die mensensmokkelaars, die kinderen zonder reddingsvest in een gammele boot stoppen, en er dan met hun winst vandoor gaan. Wij bidden voor hun bekering. Of dat uw toorn hen treft. We laten de keus aan u. We bidden voor machthebbers die mensen op de vlucht doen slaan. Voor Assad in Syrië, voor de leiders van Hongkong, voor de Taliban in Afghanistan. Maar wat moeten we bidden? Dat zij brave burgers worden die omzien naar de noden van hun volk? Het is niet te geloven dat ze dat ook werkelijk zullen worden. Moeten we dan weer bidden om uw toorn, of dat het recht zal zegevieren? Heer, grijp in, ontferm u, en vergeef ons ons stamelen in onze wanhopige gebeden.
Wij danken u voor iedereen die zijn leven gaf voor vrijheid in Europa. Wij danken u voor de vrede die in ons land al meer dan 75 jaar duurt. Wij kunnen zo goed begrijpen dat mensen naar Europa trekken in de hoop op een beter leven. Ons hart gaat naar hen uit. Maar in deze wereld worden politiek en liefde dan vijanden. Geef wijsheid en doortastendheid aan wie hier verantwoordelijkheid in dragen.
Ontferm u over de mensen in de kampen, over de vluchtelingen, over de mensen die daar werken namens de overheden, over de mensen die daar als vrijwilliger zijn. Laten deze plekken ondanks alles plekken mogen zijn van menslievendheid, hoop en toekomst.
Hoe lang nog Heer? Hoe lang nog moeten wij blijven bidden? Zolang er kinderrugzakken boven komen drijven, zolang presidenten vatenbommen op ziekenhuizen gooien, zolang politici wegkijken, blijven wij bidden: laat uw koninkrijk komen.
Jeroen Sytsma, predikant Koningskerk te Zwolle-Zuid
foto: eigen foto Museum Voorlinden