Grenzend aan garages, aan de achterzijde van woningen voor de gegoede burgerij aan de Van Limburg Stirumstraat in Utrecht, staat de Holy Trinity Church Utrecht. Het in rode bakstenen opgetrokken kerkje biedt sinds 1913 ruimte aan Anglicaanse kerkdiensten. Het kerkje moest er komen omdat het Britse gouvernantes die in Utrecht werkten, niet mocht ontbreken aan erediensten van het eigen vertrouwde kerkgenootschap. Maar al sinds 1463 worden in Utrecht anglicaanse diensten verzorgd. Eerst voor militairen, later voor de hele Britse gemeenschap.
Op de 2e zondag van november, Remembrance Sunday in Groot-Brittannië, bezoekt algemeen secretaris ds. Christien Crouwel van de Raad van Kerken de Anglicaanse Kerk in Nederland in het kader van haar pelgrimage langs de lidkerken. Zij neemt deel aan de Choral Evensong in de Holy Trinity Church. De bezoekers dragen een rode papieren Poppy op de revers, de klaproos ter nagedachtenis aan de honderdduizenden mannen en vrouwen die sneuvelden in vooral de Eerste, maar ook de Tweede Wereldoorlog.
De kerk verenigt zich rond onder meer het Book of Common Prayer en het Book of Common Worship. Dirigent Henk Korff vertelt ons ter introductie wanneer we in deze Anglicaanse liturgische viering moeten staan of zitten en wat we geacht worden mee te zingen. Het koor leidt ons door de dienst. In het openingsgezang wordt God gevraagd zo goed te zijn onze gebeden te horen voor jong en oud, voor Gemenebest en Engeland. De psalmen en lezingen wisselen elkaar in rustig tempo af. We zingen het Magnificat en bidden de geloofsbelijdenis. Pastor David Phillips gaat ons voor in gebed, waarin nadrukkelijk ook gebeden wordt voor de mannen en vrouwen die het leven lieten in twee wereldoorlogen.
Na afloop is er voor alle bezoekers thee met taart en een warm welkom door Sandra Sue, penningmeester van de parochie in Utrecht. Ook Ruan Crew is aangeschoven, priester van de Anglicaanse Parochie in Voorschoten en coördinator van de Anglicaanse priesters in het dekenaat Nederland. ‘We zijn een zeer brede en open kerk’, vertelt Sandra Sue. ‘Anglicanen zijn er van orthodox tot zeer liberaal. Het is aan de bisschop om te waken over de leer en de eenheid te bewaren’. De Anglicanen in Nederland vallen onder het bisdom Europa waarvan de bisschop in Brussel kantoor houdt. Op de vraag van Christien Crouwel waar het spirituele hart bij de Anglicanen klopt, benadrukt Henk Korff dat het om de liturgie draait. ‘Er gebeurt zoveel in de lofzangen en de voor mij zeer aansprekende psalmen, het is een liturgie geheel gebaseerd op de Bijbel. De psalmen gaan, elke keer wanneer ik ze lees, meer tot de verbeelding spreken.’ Ruan Crew spreekt liefdevol over een ‘genereuze’ orthodoxie die de Anglicanen kenmerkt: ‘We zijn niet zo van de regels, we geven ruimte aan elkaar.’
In Nederland telt de Anglicaanse kerk 21 parochies, de laatste die erbij kwam, zo vertelt Korff, was Groningen in 2014. Jaren is ervoor gebeden dat de kerk daar kon beginnen. Pastor Sam van Leer is daar met zijn vrouw aan de slag gegaan en nu is het een bloeiende congregatie. De Anglicaanse Kerk in Nederland is één van de kleinere lidkerken van de Raad van Kerken. ‘Dat mag zo zijn,’ vertelt pastor Ruan Crew, ‘maar we willen ook in de oecumene wel onze rol spelen.’ Henk Korff vult aan: ‘Als het gaat om de Raad van Klerken willen we wel helpen, maar onze handen zijn klein. Door onze handen in de handen van grote kerken te leggen, doen we mee. Het is altijd goed om te zeggen, dat we iets samen met andere kerken gedaan hebben.’