Op allerlei manieren heeft men in de plaatselijke gemeente te maken met de vierde en laatste levensfase. Een speciale werkgroep van symbolisch schikken heeft op verzoek van de Raad van Kerken daar boeketten bij gemaakt die gevoelens rondom die levensfase uitbeelden. De groep bestaat uit vier personen (Hanneke Maassen, Corinne Overweg-van Willigen, Willy Faber-van Dijk en Charlotte Kwak), die veel ervaring hebben met het uitdrukking geven aan concrete liturgische thema’s. De beelden sluiten aan bij het thema ‘Laatste levensfase’, wat op dit moment op diverse niveaus bij de Raad van Kerken in discussie is. Eind november is er een werkbezoek aan een zorginstelling in Hilversum en in 2018 zal er een tijdschrift rond dat thema verschijnen.
Schikking 1: Matteüs 11:28
‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven’.
De basis van de schikking is opgebouwd uit vele takjes. De takjes zien er door de korstmossen ‘doorleeft’ en broos uit zoals ook mensen er broos uitzien als de ouderdom zich in hun gezichten kerft. De knoppen laten nog een sprankeling zien van de jonge jaren. De bessen memoreren aan prestaties en resultaten in de volwassenheid. Zij zijn in hun gedachten nog altijd de bloemen uit hun jeugd ondanks de last die het leven hen te dragen heeft gegeven. Het mos in het midden verbeeldt wat Jezus geeft als hij zegt – Mattheüs 11 vers 28 : ‘Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht’. Het arrangement is van Charlotte Kwak en zij leverde ook de foto (zie hierboven).
Schikking: 2 Korintiërs 4: 16
‘Daarom verzaken wij onze plicht niet. Ook al gaat ons uiterlijk bestaan verloren, ons innerlijke bestaan wordt van dag tot dag vernieuwd.’
Deze schikking gaat over het huidige leven en de toekomstige luister. Het sluit aan bij een advies van Paulus om het leven op de aarde te leven in overeenstemming met de aanwijzingen die we hebben gekregen. Hij vergelijkt de mens met een aarden pot en hij vertelt dat het mooiste van binnen zit. Hij waarschuwt dat innerlijk en uiterlijk zullen veranderen. Dat mag zo zijn van dag tot dag om op die manier het mooiste in onszelf te ontdekken en ruimte te gunnen. Het geldt ook over de grenzen van de tijd heen. Paulus bereidt de mensen daarop voor in 2 Korintiërs 5 vers 8 als hij zegt dat wij mensen ons moeten realiseren dat we zelfs ons lichaam niet behouden: ‘Wij weten dat wanneer onze aardse tent, het lichaam waarin wij wonen, wordt afgebroken, we van God een nieuwe woning krijgen: een eeuwige, niet door mensenhanden gemaakte woning in de hemel’.
De schikking laat het leven zien: groeien, bloeien, gaan ook daar waar ons zicht belemmerd is, omdat we de drempel van het leven over moeten gaan naar het Licht! Gods adem, de heilige Geest, wordt gesymboliseerd door de wuivende grassen; ze geven richting en kracht. Paulus schrijft daarover in 2 Korintiërs 5 vers 7: ‘We leven in vertrouwen op God; wat komen gaat is nog niet zichtbaar’. Het is een uitnodiging langs wegen voort te gaan, zelfs als je niet precies weet waar de tocht heenvoert. Het arrangement is van Charlotte Kwak. De foto is gemaakt door Hanneke Maassen en Charlotte Kwak
Schikking 3: Psalm 23
‘De HEER is mijn herder, het ontbreekt mij aan niets’.
De schapenwol leidt vanuit het dal de weg naar boven, naar groene weiden en vredig water. Het kaapsviooltje in het water komt tot bloei, de blauwe salvia bloem wijst naar de hemel. Het arrangement is van Willy Faber. De foto is van Hanneke Maassen.
Schikking 4: Job 42: 17
“Toen stierf Job, oud en verzadigd van het leven.”
Zo eindigt het Bijbelboek Job. Jobs leven eindigde niet in eenzaamheid. Hij stond ook niet aan de kant van de maatschappij, uitgerangeerd en al. Hoewel het aanvankelijk daar wel op leek uit te draaien. Job was een rijk man die alles verloor en alleen nog maar zijn verbinding had met God. Na zijn beproevingen werd hij een rijker man, geestelijk en materieel. De schikking laat daar iets van zien. Het bovenste gedeelte van het stuk is vol van rijke bloemen bessen en kralen. Maar boven alles uit een roos voor Gods liefde. Het arrangement is van Corine Overweg van Willigen en de foto van Hanneke Maassen.
Schikking 5: Kringloop
“De menselijke levensloop kent een cyclus, als de natuur zijn seizoenen en de planeten hun omloop. De cirkel is rond in de hoge ouderdom. In de kinds geworden grijsaard ziet men het kind dat hij is geweest. Eind en oorsprong van het leven schuiven in elkaar. De kringloop is voltooid”. (Citaat Frits de Lange)
De cirkel is gevormd door 7 vaasjes, het getal van de volheid. In elk vaas is een bloem van de Helleborus geplaatst, in verschillende stadia van ontwikkeling: van knop tot zaad. Ook de vaasjes verschillen in kleur en vorm, verwijzing naar de diversiteit in het leven van een persoon. Het arrangement is van Hanneke Maassen, zij maakte ook de foto.