Hoeveel oriëntatie geef je als kinderen op een basisschool levensbeschouwelijke vragen stellen? Als het gaat over de dood? Of als het gaat over zin van leven? Of over de betekenis van het kerstfeest? Kaats je de vragen alleen terug naar de groep? Of geef je ook een idee van hoe je zelf staat in dergelijke levensvragen?
Daarover ging het tijdens de wandeling (pelgrimage) die de studenten van de Pabo maakten door Amersfoort op 15 september. Ds. Jaap van der Linden, ambassadeur van de Raad, begeleidde de zestien jongeren langs de Oud-Katholieke Kerk, de Turkse moskee en de Joodse synagoge. Daarna was er een lunch bij de Raad van Kerken en een laatste stop bij de Orthodoxe Kerk.
De jongeren schoten zelf foto’s onderweg van momenten die respect voor zingeving uitdrukken. Er was een foto van het restaurant ‘De Onthaasting’, waar mensen met het syndoom van Down de bediening verzorgen. Een foto van de jonge imam-student in de moskee die tekst en uitleg gaf over het gebed en het geloofsleven. Pastoor Louis Runhaar liet de studenten in de Oud-Katholieke Kerk kennismaken met de geur van wierook en legde de ‘aangename geur voor de Heer’ uit. In de synagoge hadden de studenten een foto genomen van de ark, waarin de rollen staan, en van het hoofddeksel waarmee de Joden scheiding uitdrukken tussen hemel en aarde. De gidse hield er een andere uitleg op na: ‘Mannen moeten er voortdurend aan herinnerd worden dat ze voor God verschijnen, daar is het calotje voor. Vrouwen hebben die gedachten van nature al en hebben dus geen hoofddekseltje nodig’.
Natuurlijk kwam bij de reflectie bij de Raad van Kerken ook de vraag aan de orde hoe je als docent op een openbare Pabo zelf levensbeschouwelijke vragen bespreekbaar zou maken. ‘Ik zou met kerstfeest het verhaal van de geboorte van Jezus vertellen’. ‘Ik zou vragen naar de eigen beleving van leerlingen’.
Vader Stefan ontving de studenten in de Orthodoxe Kerk. Hij legde uit, dat docenten een belangrijke taak hebben bij het bieden van oriëntatie aan kinderen. ‘Wat heb je nodig als je met een schip op zee bent en het gaat stormen?’ ‘Een anker’, zei iemand. ‘Twee ankers’, zei een ander, toen Stefan Bakker bleef zwijgen. ‘Een haven’, zei hij tenslotte zelf. En hij maakte duidelijk hoe de orthodoxe liturgie voor hem uiteindelijk zo’n haven is. Op de voorzichtige vraag van één van de studenten naar wat er zich achter het gordijn bevindt, vertelde Stefan eerst dat God allerlei aanwijzingen in het leven geeft, verborgen tekenen van zijn aanwezigheid en dat je er baat bij kunt hebben als je die herkent. Daarna deed hij een stola om, en liet hij royaal de deuren van de iconostase openzwenken. ‘Als mensen oprecht geïnteresseerd zijn in het geheimenis van het geloof, wil ik je dat niet onthouden’, klonk het.
Foto’s:
1. Een deel van de groep op pelgrimage door Amersfoort
2. Pastoor Louis Runhaar legt de betekenis van wierook uit
3. Vader Stefan Bakker geeft uitleg bij de reliquien in de Orthodoxe Kerk