Zitten er aan de presentatie van een Reformatiebijbel oecumenische kantjes, of is het toch vooral een aangelegenheid voor protestantse fijnproevers? Dinsdag 23 februari werd de Reformatiebijbel gepresenteerd in het gemeentehuis van Hasselt, een historisch gebouw onder de rook van de grote kerk. Want in Hasselt hebben kerk en staat meer met elkaar dan in nogal wat andere plaatsen, legde burgemeester Eddy Bilder van Zwartewaterland uit, die het eerste exemplaar in ontvangst nam.
Voor prof. dr. Herman Selderhuis, voorzitter van Refo500, de gastheer van de bijeenkomst, liggen Bijbel en oecumene dichtbij elkaar. Selderhuis: ‘Elke Bijbel is per definitie oecumenisch. De Bijbel is tenslotte de basis van alle kerken. Als er iets is wat christenen met elkaar verbindt, is het de Bijbel. En als je terugkijkt op de geschiedenis kan je vaststellen dat ook de katholieken na de Reformatie weer dichter bij de Bijbel zijn komen te staan’.
Dr. Margriet Gosker, projectleider vanuit de Protestantse Kerk om inkleuring te geven aan het Reformatiejaar, was ook in Hasselt. Gosker: ‘De Bijbel is voor iedereen. Dat lijkt me duidelijk. En een bijeenkomst zoals deze mag dan in eerste instantie protestants gekleurd zijn, het is ook goed voor de oecumene, zeker voor de kleine oecumene van de diverse protestantse kerken. Ik denk dat je verder mag zeggen, dat oecumene niet betekent dat alles een geforceerde eenheid moet zijn, maar dat ieder binnen het raamwerk van de oecumene zijn eigen identiteit mag laten zien. Vanuit die benadering heeft een moment als vandaag ook zijn waarde, waar één van de richtingen in de oecumene laat zien hoe de Bijbel in de protestantse traditie aan het woord komt’.
Prof. dr. Wim Moehn, hoofdredacteur van de Reformatiebijbel en sinds kort als bijzonder hoogleraar vanuit de Gereformeerde Bond docerend aan de Vrije Universiteit, gaf een toelichting op de uitgave. Is zo’n uitgave ook oecumenisch te duiden? Moehn:’Wim François, één van de mede-auteurs feliciteerde ons met de uitgave die uitkomt in een paarse, pontificale kleur. Ik neem die opmerking maar letterlijk en ik leg ‘pontificaal’ uit in zijn oorspronkelijke betekenis als ‘bruggenbouwer’. De Bijbel is een bruggenbouwer tussen tradities. We laten in deze uitgave dan ook zien, dat niet alleen protestanten de Bijbel zijn gaan lezen dankzij de Reformatie, maar dat ook katholieken de Bijbel zijn gaan vertalen en lezen’.
Burgemeester Eddy Bilder nam het eerste exemplaar in ontvangst en vertelde daarbij iets over de kerkelijke achtergronden van de stad. Hij maakte duidelijk dat de Hanzestad een lange kerkelijke traditie kent, die teruggaat op de Middeleeuwen. De ridders die werden gedood in de veldslag bij Ane (1227) liggen begraven bij het Zwartewaterklooster, even buiten de stad. Het college spant zich in, zo zei hij, om de plek nog duidelijker te markeren. De stad is al sinds de Middeleeuwen een bedevaartplaats. Jan van Arkel verleende de pelgrims die de stad aandeden sinds 1355 een aflaat. Een bezoek aan de stad levert de pelgrim vanaf dat jaar een aflaat van veertig dagen op. Tijdens de receptie na afloop, schertste één van de bezoekers: ‘Zo levert dit bezoek mij niet alleen een boek op, maar ook een kostbare aflaat, die mooi aansluit bij de periode van het kerkelijk jaar’.
Foto’s:
1. Prof. dr. Herman Selderhuis (rechts)
2. Prof. dr. Wim Moehn (links)