Het is een beetje een blinde vlek in de Nederlandse pers. De seculiere pers doet weinig met de ontwikkelingen in de kerk in eigen land, laat staan dat men informeert over de inzet van de kerk in andere landen. De kerkelijk vakpers is daar natuurlijk royaler mee, al vind je daar tot nu toe ook nog weinig informatie over de pelgrimage van gerechtigheid en vrede, waartoe de Wereldraad van Kerken heeft opgeroepen. Toch zijn er de nodige initiatieven. In Europa. En zeker ook in de Verenigde Staten.
Het is interessant te zien welke focuspunten men in dat land kiest om uit te vergroten onder het koepelbegrip. In de zuidelijke staat van Noord-Carolina kiest men voor een drietal focuspunten die breed op de affiches staan: een reformatie van het immigratiesysteem, een toespitsing van rechten van werknemers en het rechtdoen van de gelijke rechten voor zwarten onder de noemer ‘Zwart leven doet er toe’.
Diverse kerken en organisaties organiseren al sinds enige jaren ieder voorjaar een pelgrimage van hoop en leven over het platteland van Noord-Carolina. Ook dit jaar was dat weer het geval; ze houden daarbij de stille week aan. Dit jaar van 29 maart tot 3 april. Mensen maken een wandeltocht door hun staat en leggen dagelijks een parcours af met diverse momenten van bezinning. De reis komt op voor rechten van eenvoudige arbeiders en burgers, zowel in Noord-Carolina als in Latijns-Amerika. Het gaat de deelnemers dan met name om solidariteit te laten zien met de mensen die uitgesloten zijn en gemarginaliseerd in het eigen land. Er zijn diverse oorzaken aan te wijzen voor de marginalisering.
Concreet gaat het om zaken als een reformatie van de immigratiewetten, het vragen van gelijke behandeling van zwarte levens, en het opkomen voor de rechten van de arbeiders. De tocht ging dit jaar onder meer door plaatsen als Morganton, Siler City, Graham, Burlington, Greensboro, Kernersville, Raleigh en Durham. Ondersteuning is er vanuit een coalitie van religieuze organisaties en organisaties die zich bezighouden met solidariteit en sociale rechtvaardigheid.
Iedere ochtend ging de groep al vroeg op pad en waren er diverse stops. Zo’n stop was er op de eerste dag bij een kippenslachterij, waarbij er ter plekke een gebedsmoment is voor de werkers in de slachterij. Liturgie, discussie en wandeling wisselden elkaar af. De eerste dag dit jaar werd afgesloten met een voetwassing. Een andere keer stopte men bij een detentiecentrum en sprak er over het beleid.
Sponsors waren onder meer: de Katholieke Gemeenschap van St. Franciscus van Assissi, de gemeenschap van de Verenigde Kerk van Christus, de Katholieke Kerk van de Onbevlekte Ontvangenis, de Pullen Herinnerings Baptisten Kerk, de zwarte werkersorganisatie voor Gerechtigheid, en vele anderen.
Zoals in Noord-Carolina is er in vrijwel alle Amerikaanse staten een regionale Raad van Kerken. Het motto van de kerk in Noord-Carolina is: Sterkte door Eenheid, Vrede door Gerechtigheid.