Tijdens de tiende assemblee van de Wereldraad zijn er tientallen organisaties en kerken die workshops beleggen. De bijeenkomst van Kairos Palestina op donderdag 7 november leverde een goed gevulde zaal op. Onder het motto ‘Een woord van geloof, hoop en liefde uit het hart van het Palestijnse lijden’ vertelden verschillende afgevaardigden waarom ze met de Palestijnse zaak sympathiseerden. De afgevaardigden kwamen uit alle werelddelen, maar ongetwijfeld viel de solidariteit van de Afrikaners het meest op.
Stiaan van der Merwe zit de vergadering als witte Zuidafrikaan voor. Hij noemt het uitermate pijnlijk wat de Palestijnen moeten doormaken en voor hem is de vergelijking met de situatie in Zuid-Afrika evident. ‘Je moet het systeem ter verantwoording roepen’, zegt dr. Roderick Hewitt van de universiteit van KwaZulu in Natal. ‘Voor ieder systeem dat onderdrukkend is, geldt dat het economische en militaire steun nodig heeft. Wil je het ontmantelen, dan moet je het op die punten raken. Zo is het met de afschaffing van de apartheid ook gegaan. Het was echt niet de liefde voor Mandela die de doorslag heeft gegeven voor de veranderingen, maar pas toen het economisch niet meer rendabel was om de apartheid nog langer in stand te houden, wankelde het regime. We moeten de economische support ondergraven’.
Een afgevaardigde van de Filippijnen neemt het woord. ‘Ik moet erkennen dat christenen in ons land op een zogenaamd legale manier land hebben afgenomen van de inheemse bevolking; net zoals nu gebeurt in Palestina. Er zijn verschillende Filippijnse werkers in Israël. Die worden goed behandeld. Maar ik zie zeker ook de keerzijde. En ik begrijp niet hoe Israël er mee weg kan komen, dat men de talloze VN-resoluties gewoon naast zich neerlegt’.
Dan krijgt iemand uit Latijns-Amerika de microfoon. ‘Wij vragen Israël om zich goed te gedragen en niet op te treden zoals de Verenigde Staten dat doen in Chili en Nicaragua. Wij willen geen militaire adviseurs van Israël in landen als Honduras, Colombia en Paraguy’.
Iemand uit Korea volgt: ‘Wij zijn bezet door Japan. De Japanners hebben veel vrouwen verkracht en mensen vermoord. De vraag waarmee je daarna zit is: Hoe leg je je kinderen het conflict uit? Hoe zouden de mensen in Israël dat doen?’, zegt de Koreaan.
Dan een Duitse: ‘Ik was afgelopen jaar in Palestina. Ik bezocht een professor in Bethlehem. Hij liet me een geschiedenisboek zien met verschillende narratieven naast elkaar. Links stond een Israëlische lijn, die sprak over 1948 als over bevrijding. Rechts stond de Palestijnse lijn en die noemde het zelfde jaar een nakbar. Hoe breng je dat bij elkaar?’
‘Iedereen is een Palestijn’, klinkt het, ‘we hebben met een onderdrukkingssysteem te maken’. En: ‘Soms is het leven met onzekerheid nog erger dan het voeren van een oorlog’.
Een dag eerder had een groep van het naburige Israëlhuis folders uitgedeeld bij de uitgang van een congreszaal. Ze nodigden mensen uit om op tien minuten afstand van het ontmoetingscentrum het in het voorjaar geopende Israëlhuis te bezoeken. Het werd aangekondigd als ‘het enige Israëlhuis in Azië’. Wie het pand bezoekt, belandt op de zevende verdieping van een flatgebouw. Een Amerikaan uit Los Angeles en zijn Koreaanse vrouw hebben een expositieruimte ingericht waar ze allerlei replica laten zien van het joodse geloof, van een stukje Qumranrol tot de mezuzah. In een amper verlichte kamer zijn zwart-wit foto’s van de Shoah te zien.
‘De vergelijking met Korea is opvallend’, legt de initiatiefnemer uit. ‘Korea heeft met een vijandelijke buurman te maken in het noorden en een verschrikkelijk verleden met Japan. Israël heeft een verschrikkelijk verleden in de Shoah en wordt aan drie kanten belaagd door vijanden’.
De bijeenkomst van Kairos Palestina wordt afgesloten met een gebed:
‘God van leven,
luister naar het jammeren van de onteigende mensen en de vluchtelingen.
God van gerechtigheid,
luister naar het huilen van hen die honger hebben en dorst.
God van vrede,
luister naar hen die hunkeren naar genezing.
God van liefde,
luister naar de gebeden van de door u geliefde gemeenschap….’
Foto’s:
1. Roderick Hewitt
2. Stiaan van der Merwe
3. Een wel heel idyllische weergave verwijzend naar de tabernakel.