De herinnering aan de doop speelt een rol in de paasnachtdienst. Dr. Margriet Gosker, lid van de beraadgroep Geloven en kerkelijke gemeenschap, schrijft er over in het blad Open Deur van maart 2013. Ze sluit daarmee aan bij de doopverklaringen, die de Raad van Kerken afgelopen jaar naar buiten heeft gebracht, waar handtekeningen onder staan van vertegenwoordigers van elf verschillende kerken.
De erkenning van de kerken groeit voor de doop in andere kerken bediend. Steeds meer kerken onderstrepen ook het belang van de doopgedachtenis. Gosker gaat daar in haar bijdrage voor het paasnummer van Open Deur op verder. Ze schetst hoe er verhalen worden verteld over het verzet tegen de anti-goddelijke machten, dat motto komt bijvoorbeeld naar voren in Daniël en in Ezechiël.
Gosker vervolgt: ‘Na de verhalen volgt de doopgedachtenis. Water wordt in het doopvont geschonken. Mensen hernieuwen hun doopbelofte. Wil je God dienen en naar zijn stem alleen horen? Ja, dat wil ik. Verzet je je tegen alle machten, die als goden over ons willen heersen? Ja, dat wil ik. Wil je ieder slavenjuk afwerpen en leven in de vrijheid van Gods kinderen? Ja, dat wil ik. Hier wordt een oude traditie gevolgd. In het vroege christendom werden de toetreders (catechumenen) in de paasnacht gedoopt na een intensieve voorbereiding (catechese). Ze gingen bijna bloot te water en kregen na hun doop een wit kleed: nu was de dopeling bekleed met Christus in nieuw leven’.
Gosker begint haar artikel als volgt: ‘Ik houd van de paasnachtdienst. Het stille begin van de paaswake in het schemerdonker, dat ons herinnert aan de duistere kanten van ons leven. Syrië. Kinderen in de knel. Pesten en gepest worden op school. Een doodgetrapte grensrechter. Mensen door de crisis dakloos geworden. Depressief. Faillissementen. Verkeerde diagnoses. Mishandeling. Ik denk aan de afschaffing van de slavernij, die binnenkort wordt herdacht. Er zijn nog altijd sporen in Nederland van al die mensen die misbruikt werden en uitgebuit. Legaal, ook dat nog. Ik denk ook aan alle slachtoffers van mensenhandel, slavenhandel, ook in onze tijd’.
Vervolgens schrijft Gosker: ‘Pasen is bevrijding. Ergens achter in de kerk wordt het licht van de paaskaars ontstoken. Het straalt warmte en licht uit. We mogen delen in het licht en in de levenskracht van Christus, die donker en dood doet verdwijnen. Mensen geven het licht aan elkaar door. Licht van Christus, Heer wij danken U’.
Foto: Het monument ter herinnering aan de slavernij staat als illustratie bij het artikel van dr. Margriet Gosker in Open Deur.