De protestantse kerk in Bilthoven biedt op woensdag 13 juni de wedstrijd Nederland – Duitsland aan op een groot scherm. ‘Wie wil kan deze wedstrijd op een groot scherm in de Pleinzaal van de Noorderkerk bekijken’, aldus het gemeentebericht. Daarmee volgt de voetbalwedstrijd na het bericht over het morgengebed op 12 juni.
Bilthoven maakt zichtbaar wat ds. Peter Verhoeff in een column suggereerde. Peter Verhoeff, lid van de Raad van Kerken, vroeg in zijn column om een verbinding tussen kerk en voetbal. Zijn standpunt komt er in het kort op neer, dat voetbal over het leven gaat en dus heeft religie ook met voetbal te maken. ‘Omdat het evangelie gaat over winnaar zijn, en soms verliezer. Over pijn en over troost. Over het leven zelf. En ja, dus ook over voetbal’.
Daarmee sluit hij aan bij de benadering van pastoor Vlaar uit Obdam die vorig jaar weinig support binnen zijn kerk heeft ervaren toen hij al te royaal de Oranjesentimenten een plek gaf in de kerk. De presentator Manuel Venderbos van de EO-jongerendag heeft veel commentaar gekregen toen hij tijdens zijn presentatie na het ochtendgebed een PS verwoordde en in het verlengde van het gebed vroeg om steun voor het Oranjeteam. Is zoiets wel gepast als onderdeel of aanhangsel van een gebed, vroegen velen zich af. De christelijk gereformeerde predikant Kempenaars uit Elburg sprak tijdens de WK nog de hoop uit dat Oranje snel uitgeschakeld zou zijn. ‘Het WK is een zonde en het beste is te bidden dat Oranje zo snel mogelijk uit het toernooi gekegeld wordt. Dan is het meteen uit met zondige verlokkingen als voetbal op tv.
De bekende columnist Max Pam reageerde in HP/De Site op de column van Verhoeff. Hij hekelt de gedachte dat de kerk zich met voetbal zou moeten bemoeien, omdat het over het leven gaat. Verhoeff citeerde de Südddeutsche Zietung, waar een theoloog naar aanleiding van Bayern München – Chelsesa had geschreven over matchwinner Drogba en de missers van strafschoppen, te weten Schweinsteiger en Robben: ‘We willen allemaal Drogba zijn, maar meestal zijn we Schweinsteiger of Robben. Dat is het verlies dat we uit ons eigen leven zo goed kennen. Verlies is niet mooi. Het is gewoon. En dat is zo groots aan voetbal: het is als het leven zelf’. Max Pam wijdt er een vloek aan en verzucht: ‘Wat een losers, die Schweinstieger en die Robben! Al zou ik, als ik aan hun bankrekeningen denk, best willen ruilen. Ik bedoel maar: laten wij hopen dat Nederland snel wordt uitgeschakeld. Dan kan voetbal weer een sport zijn’.
In de Sint Nicolaaskerk te Denekamp heeft men zich al op 19 maart voorbereid op de wedstrijd. De grensplaats heeft toen onder het thema ’90 Minuten Haat’ de WK finale uit 1974 laten begeleiden op het kerkorgel. ’90 Minuten Haat’ is een multimediaproject dat de legendarische finale tussen de buurlanden vertoonde op een scherm in de kerk. Tegelijkertijd speelde de Duitse pianist Carsten Stephan Graf von Bothmer de sfeer van het spanennde duel op het kerkorgel.
Volgens de Telegraaf waren er tijdens de WK in Duitsland 3000 gemeenten die de wedstrijden vertoonden, vaak in de context van evangelisatiecampagnes. Het gezamenlijk voetbal kijken viel in goede aarde op speciaal daarvoor georganiseerde avonden.
De Poolse Raad van Kerken, veel mensen zijn het misschien al weer vergeten, blikte tijdens de week van gebed om eenheid vooruit naar het Europees Kampioenschap Voetbal en liet zich er door inspireren om voor het thema te kiezen: ‘Bidden met gevouwen handen’. Deels parallel aan het voetbal, deels er tegenover, koos men voor het analyseren van het overwinningsgevoel vanuit Bijbels perspectief.
In Hattem is een gezin te vinden, waar men het huis kleurt in Nederlandse en in Duitse tinten. De eigenaar van het huis legde uit: ‘Ik ben voor Oranje en mijn vrouw is Duitse; dus we combineren de beide interesses’. Een passant fluisterde: ‘Is dat niet het oecumenische ideaal?’
Foto: Oecumenisch voetbalhuis in Hattem