De gemeente Ede betrekt bij de discussies over het eigen visiedocument 2025 nadrukkelijk de kerken. En de inbreng is geen oratio pro domo, maar krijgt een verwerking in de tekst. Ede heeft met name de opmerkingen over ‘het omzien naar elkaar’ overgenomen en ondergebracht in een apart hoofdstukje, waar compassie een onderdeel is van het ‘ontmoeten en verbinden’.
Douwe Ettema, voorzitter van de Raad van Kerken in Ede bracht het punt in tijdens de ontmoeting van plaatselijke raden van kerken in het provinciale verband van Gelderland maandag 14 mei. Gemma Toussaint zat de bijeenkomst voor, die na een sluimerende periode, opnieuw gezicht heeft gekregen. Diverse raden maakten gebruik van de mogelijkheid om elkaar te informeren en van elkaars ervaringen te leren. De raden uit Nijmegen, Arnhem, Wageningen, Oude IJsselstreek, Duiven en Ede waren vertegenwoordigd, evenals de landelijke Raad van Kerken.
Het voorbeeld uit Ede verleidde iemand tot de opmerking: ‘We mogen als Raad van Kerken best wel iets brutaler zijn’. Ettema maakte een vergelijking met de watersport. ‘We moeten van roeiers kanoërs worden’, stelde hij, ‘roeien doe je met je rug naar het doel in de waan dat het water stil ligt en jij beweegt; kanoën doe je met je gezicht naar voren en je stelt ieder moment bij al naar gelang het water dat vraagt’.
De raden spraken over twee inhoudelijke thema’s. Het ging allereerst over het visiedocument van de PKN ‘De hartslag van het leven’. De diverse afgevaardigden spraken daarbij met name over de termen ‘oude en nieuwe oecumene’. Er was waardering voor de ‘nieuwe oecumene’, al was de verleiding groot om bij de uitwerking van het begrip vooral aan die activiteiten te denken die men zelf vanuit compassie of interreligieuze ervaringen recent op de agenda heeft gezet.
De landelijke Raad werkt vanuit een balans tussen spirituele oecumene en katholieke oecumene, geloofsgesprek en organisatie. Samen met de Evangelische Alliantie en de migrantenorganisatie SKIN wordt gekeken of de bipolariteit ook plaatselijk aanknopingspunten kan bieden voor het verbreden van de locale raden. Concreet zou het betekenen dat er nog meer aansluiting wordt gezocht bij de volle breedte van het kerkelijke spectrum, inclusief ook migrantengemeenten. Er waren diverse plaatsen die meldden dat de participatie binnen de raad zich verbreedt richting bijvoorbeeld kleine protestantse kerken. De contacten met migrantenkerken groeien eveneens, maar eenvoudig is het niet; gelet alleen al op het feit dat er in Arnhem zo’n zeventig migrantengemeenten zijn, waarvan er inmiddels zo’n 35 zijn getraceerd op een adres.
Arnhem vertelde verder dat men dit jaar voor de tweede keer de vier-mei-viering met twee moslimorganisaties heeft ingevuld. Er waren 170 mensen bij de viering.
Hoe zeer het kerkelijke spectrum zich herschikt bleek ook uit de mededeling uit Nijmegen, dat de kerk van de Augustijner gemeenschap overgenomen is door de combinatie van Nederlands gereformeerden en Christelijk gereformeerden; en dat het aantal kerken dat meedoet met de raad nog steeds groeit; is het niet als lid dan is het wel als toehoorder, een eenvoudige constructie waar een kerk zoals die van de Nazarenen of de Gereformeerd vrijgemaakten gebruik van maken.
Het tweede inhoudelijke thema was het ‘Charter of Compassion’, naar aanleiding van het boek van Karen Armstrong. Diverse plaatsen werken aan het predikaat ‘City of Compassion’. Leiden heeft de handtekening onder het charter gezet; Assen, Groningen, Dordrecht en Arnhem werken er aan. Zutphen heeft nog maar een week geleden getekend. In Nijmegen werkt het diaconaal centrum vanuit compassie.
Wageningen vertelde dat men de komende tijd gebruik gaat maken van de checklist die is opgenomen in het bulletin over de convenanten. Het lijkt de mensen een praktisch handvat te bieden om enigszins gestructureerd over de samenwerking van gedachten te wisselen.
Foto’s:
1. Begroetingen aan het begin; op de voorgrond Jaap Schouls (Wageningen) en Ria Rozeboom (Oude IJsselstreek, Varsseveld), daarachter Stefien Jansen (Nijmegen) en Martin Keijbets (Wageningen)
2. Naam bordjes schrijven; Paul Oosterhoff en Stefien Jansen (beide uit Nijmegen)
3. Overzicht.