Nieuwe bezuinigingen mogen niet ten koste gaan van kwetsbare groepen in de Nederlandse samenleving of ten koste gaan van de armen op het zuidelijk halfrond.Dat schrijft de Raad van Kerken in een brief aan de fractievoorzitters van de politieke partijen in de Eerste en de Tweede Kamer.
‘Als politieke partijen bent u genoodzaakt zich opnieuw bezig te houden met bezuinigingen. Wij zijn een organisatie die zich minder gelegen hoeft te laten liggen aan de korte termijn en meer de consequenties op lange termijn in de gaten wil houden. Wetend dat we mogelijk verschillend naar ontwikkelingen kijken, vragen we als Raad van Kerken u bij het vaststellen van het beleid nadrukkelijk rekening te houden met consequenties die de korte termijn overstijgen’’, aldus de Raad.
De brief wijst er verder op dat eerdere keuzes van de overheid ten nadele zijn gekomen van kwetsbare groepen in de Nederlandse samenleving; de kloof tussen arm en rijk groeit in de internationale gemeenschap. ‘We vragen u indringend rekening te houden met werkgelegenheid in eigen land voor sociaal zwakkeren en met zorgvuldige mondiale verhoudingen op het vlak van internationale samenwerking’, schrijft de Raad.
Door vooral in oplossingen te denken op korte termijn, kan ogenschijnlijk eenvoudig bezuinigd worden op groepen die geen krachtige stem hebben in de democratie, meent de Raad. ‘Op de lange termijn echter worden daarmee de spanningen in de eigen samenleving en de kans op gewelddadige conflicten wereldwijd vergroot’.
De brief verwijst naar een onderzoek van Wilkinson en Picket, getiteld ‘The Spirit Level: Why More Equal Societies Almost Always Do Better’ (2009), waarin de effecten van ongelijkheid worden gemeten op het terrein van onder meer burgerschap, gezondheid, onderwijs en criminaliteit. De onderzoekers stellen vast dat groeiende ongelijkheid nationaal en internationaal leidt tot extra sociale en ecologische kostenposten op langere termijn. Dat voedt de gedachte dat we èn binnen landen èn tussen landen onderling vergroting van bestaande ongelijkheid tegen moeten gaan en vooral moeten investeren in solidariteit, betrokkenheid en gerechtigheid ver weg en dichtbij, aldus de Raad.
De brief sluit af met: ‘We realiseren ons dat Nederland rekening dient te houden met de afgesproken Europese begrotingsdiscipline. Ook dat geeft invulling aan een samenleving die oog heeft voor belangen op lange termijn. De kosten van zo’n samenleving moeten we evenwel daar neerleggen, waar de schouders voldoende krachtig zijn; liever in de breedte van bovenmodale groepen dan bij de onderkant van de samenleving; liever iets steviger in Nederland dan ten koste van mensen op het zuidelijk halfrond die het zonder internationale solidariteit niet redden’.
Foto: Er is een toilet….(foto Amazone-gebied)