De inkt op het strategisch partnerschap van Raad van Kerken en Evangelische Alliantie is amper droog of op internationaal niveau wordt ook een overeenkomst getekend door enkele grote kerkelijke koepels. De Wereldraad van Kerken (WCC), de Wereld Evangelische Alliantie (WEA) en de Pauselijke Raad voor de Interreligieuze Dialoog hebben dinsdag 28 juni een gezamenlijke verklaring naar buiten gebracht getiteld ‘Christelijk getuige in een multi-religieuze wereld; Aanbevelingen voor gedrag’. Of op zijn Engels: ‘Christian Witness in a Multi-Religious World: Recommendations for Conduct’.
Het is een historische verklaring die naar buiten is gekomen. Het is voor het eerst sinds de zestiende eeuw dat drie organen die 95 procent van het christendom vertegenwoordigen, zich zo gezamenlijk uitspreken. Er is vijf jaar aan de tekst gewerkt. Meer dan een theologische verklaring is de tekst vooral praktisch van aard. In een telefoongesprek met het Nederlands Dagblad is vanuit het bureau van de Raad benadrukt dat het document ingaat op de actualiteit en besef toont van de globale proporties van communicatie, tegelijk aansluit bij de situatie in westerse landen waar de secularisatie een rol speelt.
De tekst begint met een preambule. De eerste zin luidt: ‘Missie behoort tot de essentie van de kerk’. In de derde zin staat: ‘Tegelijkertijd is het nodig om te getuigen in overeenstemming met de principes van het evangelie, met volledig respect en liefde voor alle menselijke wezens’. De tekst weet zo verschillende tradities bij elkaar te brengen; enerzijds de drang tot spreken over de Heer zoals dat in de evangelische traditie wat meer op de voorgrond treedt, anderzijds het besef dat luisteren en in dialoog treden van belang is, zoals de oecumenische traditie het graag ziet.
De tekst biedt onder meer twaalf principes die zinvol kunnen zijn bij de uitwerking. Daarin zijn elementen van elk der tradities te onderkennen. De nadruk op ‘christelijke deugden’ (punt 3) zal vele rooms-katholieken herkenbaar in de oren klinken; het afwijzen van geweld (punt 6) en het bouwen aan interreligieuze relaties (punt 12) is herkenbaar voor oecumenici; terwijl het benoemen van het belang van de persoonlijke betrokkenheid (punt 11) weer meer evangelisch aandoet. Aan al die principes gaan twee andere principes vooraf: het erkennen van Gods liefde (punt 1) en het navolgen van Jezus Christus (punt 2).
Tijdens de laatste vergadering van de Evangelische Alliantie en de Raad van Kerken in Nederland kwam het document al even aan de orde. Eén van de voorzitters noemde het belang, niet alleen voor Nederland, maar ook internationaal. Dit document geeft, in mijn ogen, – zei hij – helder en evenwichtig weer dat evangeliseren en mensen bekeren wezenlijk christelijk is, dat zorg voor de naaste en onderwijs een eerlijke en onlosmakelijke expressie van christelijk geloof zijn en niet een tool voor bekering.
Het document is enkele pagina’s dik. Het is praktisch van aard en kan daardoor heel goed door gemeenten en parochies worden gebruikt om het onderlinge gesprek te voeren. Mogelijk dat het bijvoorbeeld in de week van gebed een rol kan spelen, als tradities elkaar ontmoeten.
Tekst zie:
http://www.oikoumene.org/fileadmin/files/wcc-main/2011pdfs/ChristianWitness_recommendations.pdf
Foto is niet van de ondertekening, maar komt uit het archief en laat die multi-religieuze samenleving zien