De Indonesische Christen Gemeenschap in Nederland (PERKI) bestaat 80 jaar. Om die reden vindt er binnenkort een feestavond plaats in Zwolle. De ongeveer 2500 leden van de migrantenkerk vieren hiermee hun bijzondere plaats binnen het Nederlandse kerkelijke landschap.
De oprichting van PERKI op 26 december 1930 gebeurde door dertig Indonesische jongeren die destijds in Nederland studeerden. Op Tweede Kerstdag 2010 was daarom een feestelijke dienst in Amstelveen. De oprichting tachtig jaar geleden had als doel landgenoten tot steun te zijn bij de integratie in de Nederlandse samenleving. Dit betekende in de praktijk steun bij het leren van de Nederlandse taal, het wennen aan andere gewoonten en een ander klimaat, de heimwee naar het eigen vaderland en vele andere praktische en gevoelszaken.
Veel van die doelstelling is er nu, anno 2011, nog steeds. Anders is dat veel leden van PERKI inmiddels kinderen hebben die in Nederland zijn geboren en die daardoor heel sterk zijn geintegreerd in Nederland, een sterke binding hebben met Indonesie en de toekomst van PERKI Nederland anders zullen gaan invullen.
Een samenwerkingsverband tussen PERKI en de huidige Protestantse Kerk in Nederland bestaat al sinds Kerstmis 1930 en is in de loop van de jaren steeds hechter geworden. Inmmiddels streeft PERKI Nederland er naar om binnen de Protestantse Kerk een nieuwe “eigen” classis te gaan vormen. Op die manier hoopt men de Indonesische identiteit te handhaven en tegelijkertijd te delen in de kracht van de veel grotere PKN-organisatie.
De oprichting van PERKI op 26 december 1930 gebeurde door dertig Indonesische jongeren die destijds in Nederland studeerden. Op Tweede Kerstdag 2010 was daarom een feestelijke dienst in Amstelveen. De oprichting tachtig jaar geleden had als doel landgenoten tot steun te zijn bij de integratie in de Nederlandse samenleving. Dit betekende in de praktijk steun bij het leren van de Nederlandse taal, het wennen aan andere gewoonten en een ander klimaat, de heimwee naar het eigen vaderland en vele andere praktische en gevoelszaken.
Veel van die doelstelling is er nu, anno 2011, nog steeds. Anders is dat veel leden van PERKI inmiddels kinderen hebben die in Nederland zijn geboren en die daardoor heel sterk zijn geintegreerd in Nederland, een sterke binding hebben met Indonesie en de toekomst van PERKI Nederland anders zullen gaan invullen.
Een samenwerkingsverband tussen PERKI en de huidige Protestantse Kerk in Nederland bestaat al sinds Kerstmis 1930 en is in de loop van de jaren steeds hechter geworden. Inmmiddels streeft PERKI Nederland er naar om binnen de Protestantse Kerk een nieuwe “eigen” classis te gaan vormen. Op die manier hoopt men de Indonesische identiteit te handhaven en tegelijkertijd te delen in de kracht van de veel grotere PKN-organisatie.