Met een goed bezochte slotviering is zaterdag 25 september de eerste Zeeuwse Kerkendag afgesloten. Ds. Peter Verhoeff verzorgde een deel van de liturgie, de voorbeden werden door de locale voorgangers opgedragen en mgr. Hans van den Hende verzorgde de overdenking.
Het was vooral een feest van ontmoeting en gemoedelijkheid, waarbij iemand als Leo Feijen tot de publiekstrekkers behoorde en ook de opengestelde moskee moeite moest doen om alle gasten ordentelijk te ontvangen. Op de markt waar meer dan vijftig kraampjes stonden liep het niet storm, maar er kwamen wel steeds weer mensen langs, meest kerkendaggangers, maar ook winkelend publiek dat even het plein aandeed.
De gemoedelijkheid kwam onder meer naar voren, toen ds. Peter Verhoeff, preses van de synode van de Protestantse Kerk, de zegen zou uitspreken. ‘We moeten er mee ophouden om alleen voorgangers de zegen te laten geven’, zei hij. Hij vertelde vervolgens van een ervaring in Israël, waar voorafgaand aan de sjebath de ouders hun twee zonen zegenden. ‘Zij hadden het beter begrepen dan wij, want wel haast op iedere bladzij van de bijbel kom je mensen tegen die elkaar zegenen’, aldus de preses, die daarmee zich vrij in het protocol begaf en met deze zinnen zich natuurlijk weinig beleidsmatig opstelde.
Ook mgr. Hans van den Hende toonde zich enthousiasmerend. Hij brak aan het einde van zijn overdenking een lans voor de oecumene. ‘Waar je veel naar verlangt, bid je veel voor’, aldus de bisschop. ‘Je vraagt je af wat het hartsverlangen is van de Heer. Eén van zijn verlangens is dat wij één zijn. Hoe vaak heeft daar niet om gebeden’. Mgr. Van den Hende zei te verlangen naar een groeiend vertrouwen in andere tochtgenoten. ‘Ik heb er vertrouwen in dat we tot verdere eenheid vermogen te komen’.
Ds. Aarnoud van der Deijl leidde een forumgesprek in de Nieuwe Kerk over ‘verlangen en vertrouwen’ gekoppeld aan de economische ontwikkelingen. Drs. Doekle Terpstra, directeur van de HBO-raad, signaleerde een terugtredend vertrouwen in de westerse samenleving. Ooit behoorde Nederland tot de high-trust-landen, maar dat is verleden tijd. Hij pleitte voor meer zelfredzaamheid bij burgers, waarbij men niet eenzijdig de plichten op de ander projecteert. Het denken in diverse categorieën van mensen wees hij gedecideerd van de hand.
Prof. dr. Aljo Klamer riep op niet te kinderachtig te zijn als burger. Hij noemde het een zwaktebod als men zijn oren als burger al te zeer naar de markt laat hangen. ‘De markt is een oceaan van overvloed’, maar dat wil nog niet zeggen dat iedere individuele burger alles moet willen hebben. Aan de andere kant waarschuwde hij ook voor te hoge verwachtingen van de overheid, alsof de overheid bijvoorbeeld de crash van de banken had moeten voorkomen door meer toezicht uit te oefenen. De burger moet zich ook daarin niet te kinderachtig opstellen.
Ds. Klaas van der Kamp, algemeen-secretaris van de Raad van Kerken, noemde de eenzijdige oriëntatie op geld en materialisme als oorzaak van wijkend vertrouwen. Hij citeerde Fukuyama, dat vertrouwen een bijproduct is van sociaal kapitaal. Hij refereerde daarbij aan het thema van de vredesweek, ‘buurten van vrede’. Volgens hem laat het idee van ‘buurten bij mensen’ (als werkwoord gelezen) zien hoe men kan investeren in mensen.
Foto van de jongste bezoeker van de markt in Middelburg
Een goed bezochte slotviering
Doekle Terpstra bij het debat
Pr voor de katholieke jongerendagen
Creatieve liturgie; de eerste zondag van de veertigdagentijd verbeeld