De leiding van de Protestantse Kerk heeft een verdere uitwerking gegeven van de nationale synode die men wil organiseren. Toewerkend naar een persoonlijke ontmoeting wil men eerst zoiets als een actuele geloofsbelijdenis op papier zetten. Vervolgens vraagt men mensen van een verwante kerk om er een reactie op te geven. Zo groeit het document tot het moment dat er een meer persoonlijke ontmoeting gewenst is: de nationale synode.
Het Friesch Dagblad heeft over de uitwerking geschreven, nadat het moderamen de opzet in klein comité eerder al bekend had gemaakt aan een vertegenwoordiging van de Raad van Kerken. Het Friesch Dagblad citeert ds. Gerrit de Fijter, die heeft gezegd: ‘Binnen de Protestantse Kerk wordt een document opgesteld, iets als een actuele geloofsbelijdenis. Dat document geven we door aan gezichtsbepalende mensen in een ander kerkverband of geloofsgroep. Zij schrijven eraan verder. Op hun beurt geven ook zij de pen weer door. Gaandeweg groeit het document. Op een gegeven moment komt dan de nationale synode in beeld, waarop we praten over dit document en streven naar het maken van een helder statement van eenheid en verbondenheid. Bij dit gehele traject spreken niet alleen kerkelijk ‘hooggeplaatsten’ zich uit. Het grondvlak wordt er nadrukkelijk bij betrokken’.
‘Het wordt tijd voor eenheid. De oorzaken van scheidingen en scheuren hebben zich overleefd. Ze werken niet meer. Ze zijn versleten geraakt. Dat is op het grondvlak al duidelijker dan bij menige kerkleider. Het wordt tijd voor een Nationale Synode’, aldus ook de scriba van de Protestantse Kerk dr. Arjan Plaisier.
Zoals bekend werkt de Raad van Kerken aan inbreng van jongvolwassenen in de oecumene. Ds. Gerrit de Fijter signaleert dat er juist bij jonge mensen veel elan is voor eenheid. ‘Daar heerst vaak een oecumenische gezindheid. Jongeren herkennen geloofsgenoten over kerkmuren heen. Dat zie je overal, vaak in de tijd dat jongeren studeren. Dit elan sterft veelal een langzame dood als zij ouder worden en zich settelen in kerkelijke kringen. Het zou goed zijn om dat oecumenische elan eens alle ruimte te geven en te stimuleren’.
Het gaat De Fijter niet om het verontachtzamen van de eigen traditie. ‘De eigen traditie koesteren mag, daaruit putten is ook goed, maar niet om scheiding te maken en de ander buitenspel te zetten. Dat kán ook niet meer met een bevolking die voor zeventig procent niet meer weet waar het christelijk geloof om draait’.
De Fijter wil niet meer dat er gedacht wordt in termen van ‘wij’ en ‘zij’, maar inclusief. ‘De broeders en zusters uit de charismatische traditie mogen niet ontbreken in de eenheid die ons voor ogen staat. Maar niet alleen zij, we willen ook nauwere banden met de migrantenkerken en de kleinere protestantse kerkgenootschappen die uit de Reformatie zijn ontstaan. In deze tijd hebben we elkaar hard nodig’, aldus de voorzitter van de synode van de Protestantse Kerk in het Friesch Dagblad.
Foto: ds. Gerrit de Fijter, voorzitter van de synode van de Protestantse Kerk