Van 5 tot 10 april liep Geert van Dartel – voorzitter van de Raad – de Walk for Homs, een voettocht van Amsterdam naar Den Bosch. Anne-Claire, de jongste nicht van pater Frans van der Lugt nam het initiaitef tot deze tocht met als doel geld in te zamelen om het levenswerk van haar oom in Syrië voort te kunnen zetten. De Katholieke Vereniging voor Oecumene en de Raad van Kerken in Nederland steunden het initiatief. Vanwege Geerts’ contacten met Caritas Syrië vanaf 2015 en Syrië-reizen in 2018 en 2019 aarzelde hij geen moment, besloot mee te lopen en deelt zijn ervaringen onderweg.
5 april – Laten we voortgaan (Ila-Al-Amam)
De startviering van de Walk for Homs vond plaats in de Obrechtkerk. In zijn jeugd ging Frans van der Lugt hier naar de kerk. Het Ignatiuscollege waar hij het gymnasium volgde was hier vlakbij. Achter in de kerk hangt een portret van een peinzende pater Frans. Mgr. Hendriks gaat voor in de gebedsdienst. In de lijn van het gedachtegoed en het leven van Frans van der Lugt spreekt Mgr. Hendriks over de onvoorwaardelijkheid en de kracht van liefde die sterker is dan wapens. Zelfs de dood overwint. Als teken van hoop op een nieuwe tijd worden kaarsten ontstoken. In de voorbeden bid ik om ontferming voor Syrië, Oekraïne en voor de miljoenen vluchtelingen en slachtoffers van oorlog. Als er een groepsfoto gemaakt is kunnen we op weg van Amsterdam naar Den Hoef. De eerste dag lopen er naast de 21 pelgrims heel wat vrienden en leden van de familie Van der Lugt mee. Het is weer is slecht, maar beter dan verwacht.
6 april – Obstakels
Tegen de tweede dag had ik opgezien. Niet eerder heb ik twee dagen achtereen zo’n lange afstand gelopen. Ik was tot nu toe een eendagsloper. Maar het valt reuze mee. Het is aangenaam om met deze groep onderweg te zijn. Iedereen staat open voor gesprek en uitwisselling van ervaringen. En al lopend, regen en wind trotserend wordt er heel wat uitgewisseld over onszelf en de redenen die we hebben om aan deze tocht mee te doen. Jammer alleen dat er geen mensen uit Syrië meelopen. Dat het niet gelukt is met Syriërs samen op weg te gaan en hun verhalen over het leven in Syrië, de oorlog, het vertrek en het leven in Nederland te horen, vind ik een gemis. Onderweg stuiten we op een wegversperring. Er is enige beroering, omdat we drie en halve kilometer om moeten lopen. De man met het gele hesje moet het ontgelden, maar hij doet gewoon zijn werk. En wat maakt het uit drie en halve kilometer meer, we zijn hier toch om te lopen en een beetje pijn in de kuiten en de voeten kan geen kwaad. Bovendien is de verzoring van Roderick die met de blauwe bus ons op de voet volgt top. We laven ons aan spijzen en dranken en komen allen behouden in Bodegraven aan.
7 april – Stiltedag
Het landschap
De pelgrims
De hemel
Het water
Het ruisen van de wind
Stilte
Sterfdag van p. Frans van der Lugt
Dona nobis pacem
8 april – Dona nobis pacem
Op weg van Schoonhoven naar Gorinchem heb ik mijn vredeslied gezongen denkend aan Boetsja, Kramatorsk en Borodjanka, maar ook aan Homs en Aleppo, plaatsen waar het geweld tierde en mensen wonen die vrij willen zijn en vrede. Zwaar gehavende plaatsen die ik 2018 en 2019 heb bezocht en die me dierbaar zijn. Hoop voor Syrië is mijn motto op deze pelgrimage. Maar het wordt overstemd door opstapelend oorlogsgeweld en terreur in Oekraïne. Hoe houden wij hoop op vrijheid en vrede levend? Eindpunt van onze route gisteren was het monument ter nagedachtenis van verzetsman Henk van Randwijk. Daarop een tekst die ook vandaag actueel is. O ja en onderweg in Nieuwpoort zag ik een klein bakfietsje met een groet aan de pelgrim. Zo zijn we onderweg en zing ik mijn lied.
9 april – Dietrich Bonhoeffer
Op de sterfdag van Dietrich Bonhoeffer, 9 april 1945, liepen we van Woudrichem naar Heusden. Bonhoeffer werd kort voor het einde van de oorlog op last van Hitler opgehangen. Frans van der Lugt werd kort voor het einde van de strijd in Homs in opdracht vermoord. Alleen is nog steeds niet bekend wie de opdracht daartoe gaF. Bonhoeffer was onverschrokken en duidelijk in zijn kritiek op het regime, Frans van der Lugt was ook onverschrokken, maar niet-politiek. Hij opereerde binnen de grenzen van de steeds smaller wordende marges. Naar verluidt zou hij voor de VN bemiddeld hebben om burgers uit Homs weg te krijgen. Zelf doodziek stond hij op het punt uit Homs te vertrekken en toen gebeurde het. Wie had er belang bij dat hij Homs niet verliet? Het was een mooie, rustige route door Rivierenland. Wat lastig werd het toen we een weg moesten zien te vinden over een pad bezaaid met door storm gevelde bomen. Zonder kleerscheuren of ongelukken slaagde iedereen voor deze klauterpartij. We kwamen veilig, vol goede moed, in het pittoreske vestingstadje aan.
10 april – Sint-Jan
Op 10 april, de dag dat p. Frans 84 jaar zou worden, lopen we van Heusden naar de Sint-Jan in Den Bosch. Een kleine 30 km. We vertrekken vroeg, het weer is prachtig, we haasten ons niet. Op de laatste dag van onze walk zijn we met ca 50 pelgrims. Iedereen is vrolijk en enthousiast. Bij de kathedraal worden we ontvangen door mgr Gerard de Korte die voorgaat in de gebedsdienst. Rob van Uden geeft een getuigenis over deze pelgrimage die tevens een sponsorloop is en omgekeerd. Om over na te denken. Er wordt een mooie tekst van Frans van der Lugt gelezen over het kruis en de liefde. Zes pelgrims spreken een voorbede uit die onderweg is gegroeid. Het was goed zo. Na de dienst nemen we met een maaltijd afscheid van elkaar. De opbrengst van ca € 90.000 gaat naar de wederopbouw van Al Ard en enkele andere projecten. Laat het een nieuw begin zijn dat bijdraagt aan vrede en wederopbouw van Syrië. Het beste cadeau dat we Frans van der Lugt kunnen geven.
