Als interreligieus predikant doet Corry Nicolay veel interreligieuze, oecumenische ervaringen op. Ze deelt er graag over en neemt ons mee naar bijzondere huwelijksinzegening.
‘Wilt u ons huwelijk zegenen tijdens een viering?’, staat in een mail. ‘We zijn katholiek en islamitisch opgevoed en gaan trouwen. ‘Omdat de kerken in onze woonplaats ons niet willen zegenen hebben we naar iemand gezocht op internet. En we ontdekten uw website ‘Kleurrijk geloven’. We zijn geboren in Nederland en vieren het mooiste van onze geloven samen. We vragen dit niet alleen voor ons maar ook voor onze beide ouders. Ze zijn gevlucht omdat ze in hun eigen land hun geloof als katholiek christen en moslim niet mochten beleven.’
Natuurlijk zeg ik ja, vanuit respect dat ze na de weigering van kerken toch verder hebben gezocht. Ik vraag hen eerst te mailen wat ze ieder belangrijk vinden tijdens de viering en de zegen. En we gaan aan de slag: ik ontvang mooie teksten en beide ouders vinden het fijn dat ik dit als dominee wil doen. En dat ik een vrouw ben; maakt het alleen maar mooier vinden ze.
We ontmoeten elkaar bij mij thuis en ze leggen beiden uit wat bij hun geloofsbeleving past. Zij wil bij de zegen graag mijn hand op haar hoofd. En hij als moslim graag de zegen met mijn hand op mijn hart. Ze hebben een hotel gevonden met een mooie zaal die door de ouders wordt aangekleed met bloemen en een witte loper op de grond. Want wit is voor hun beiden een teken van reinheid en veiligheid. Iedereen wil wel iets doen. Het bruidspaar lacht en is gelukkig. Wanneer het zover is, maak ik met hen iets heel bijzonders mee.
Twee parels
De zaal loopt vol met, voormalige, vluchtelingen uit Servisch-Bosnië en Libanon, familie, vrienden en mensen van hun werk. Bruid en bruidegom zijn in Nederland geboren en islamitisch en katholiek opgevoed. Het geloof is waardevol voor hen; grond onder de voeten. Ze zijn van elkaar gaan houden. Zij is docente en hij autoverkoper.
Ze kennen elkaar nu drie jaar en denken na over wat ze ieder en wat ze samen belangrijk vinden. Je geeft – zo vinden ze beiden – elkaar de ruimte om te zijn zoals je bent. Dat in hun basis in de liefde. Daarom hebben ze deze woorden uitgekozen voor het trouwboekje:
Allemaal anders – maar toch gelijk
kleurrijke mensen – de wereld is rijk
verschillen in inzicht – verrijken ons beeld
voer om te denken – tot we hebben geleerd
ons leven te leven – met respect voor elkaar.
Leef en laat Leven – zo eenvoudig, maar waar!
Dat doet denken aan twee parels: levenswoorden uit de Koran en de Bijbel. In de Koran lezen we in Sura 49: 13: ‘Wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt opdat jullie elkaar leren kennen.’
En de Bijbel brengt ons, in Mattheus 7 vers 12: ‘Jezus noemt het hart van het geloof: Behandel de ander net zo, als jezelf behandelt wilt worden.’
En daarbij helpt God en daarvoor krijg je de zegen. Heel bijzonder is dat in de Joodse Thora, Christelijke Bijbel en Islamitische Koran staat dat Abraham de vader is van joden, christenen en moslims. En dat in Abraham alle volken op aarde gezegend worden. ‘Dus dat geldt ook voor jullie’, zeg ik dit kostbaar bruidspaar.
Om gezegend samen te leven moet je elkaar echt leren kennen en ontdekken wat voor jezelf en je partner belangrijk is in het leven. En proberen de ander net zo behandelen zoals je zelf behandelt wilt worden.
Daarbij heeft het bruidspaar ook hun ouders, familie en vrienden nodig. Mensen die in hun kleurrijke relatie geloven, mensen die van hen houden. Mensen die bij hun eigen twijfel, het bruidspaar het voordeel van hun eigen twijfel geven. Die het normaal vinden als er soms spanningen zijn en liefdevol kunnen zeggen: dat hoort er bij. Die niet meteen een oordeel klaar hebben, of roepen: zie je wel!
Ook deze oude levenswoorden helpen daarbij:
Uiteindelijk maakt het niet
uit wat we van elkaar weten,
maar wel wat we
voor elkaar betekenen.
Van harte bid en wenste ik dit het bruidspaar, hun ouders, familie en vrienden toe. En bid hen allemaal Gods Zegen toe: Wees gezegend!
Corry Nicolay
interreligieus predikant