INLIA, lid van de projectgroep Vluchtelingen van de Raad, levert regelmatig bijdragen over de situatie en ervaringen van vluchtelingen en asielzoekers in Nederland.
Ergens tijdens het proces geeft de Palestijnse Amir de moed bijna op. Want er komt steeds weer een nieuwe eis om in aanmerking te komen voor ‘buitenschuld’: een verblijfsvergunning op grond van het feit dat je alles geprobeerd hebt om Nederland te verlaten en daar niet in geslaagd bent. Maar opgeven ligt niet in zijn aard en ook de begeleider van INLIA kent het woord niet. Ze zetten door, met succes.
Amir en zijn negen jaar jongere broer Rayan zijn geboren in Saoedi-Arabië. Hun ouders zijn Palestijnse vluchtelingen die in de Golfstaat een mooi leven hebben opgebouwd. Genoeg om Amir financieel te steunen als die eerst in Egypte en vervolgens in Maleisië architectuur studeert. Hij start daar een restaurant om zelf in de kost te voorzien en laat zijn broertje overkomen.
Maar in Maleisië gaat de economie in 2014 plots hard achteruit en slaat de inflatie toe. Amirs spaarpotje is niks meer waard, zijn visum verloopt en de sfeer keert zich tegen buitenlanders. In paniek denkt Amir: naar Europa! Want Europa, daar heersen wetten, geen willekeur. Daar zijn mensenrechten en rechtsbescherming.
In Nederland worden ze niet met open armen ontvangen. Het asielverzoek wordt afgewezen, de broers moeten Nederland verlaten. Maar als staatloze Palestijn kun je nergens legaal heen. De eerste keer dat ze naar de DT&V moeten, vervult alleen al de naam van de Dienst Terugkeer en Vertrek hen met angst. “Echt eng! Wat zullen ze met ons doen? En dan kom je daar en geloven ze je niet.”
Jaren van stress volgen. “De tijd vloog en er gebeurde niets.” Hij begint de DT&V op de hielen te zitten. “Wanneer krijgen we een afspraak, wat doen jullie intussen, wat willen jullie dat we nog meer doen: kom op, actie!”
Na een jaar of vier, vijf volhouden en volharden met hulp van INLIA, is het zover. Ook de DT&V trekt de conclusie dat de broers onmogelijk terug kunnen naar Saoedi-Arabië. ”We hadden niet gelogen.” Amir is blij dat dat nu vaststaat. Nu hebben ze hun vergunning en kunnen ze plannen maken. Ze willen allebei verder met studie. Eerst beter Nederlands leren, en dan: door!
Dit artikel is overgenomen van INLIA, Kerkelijke Relaties & Publieksvoorlichting, Jacobijnerstraat 5, Groningen, www.inlia.nl
INLIA staat voor: Internationaal Netwerk van Lokale Initiatieven met Asielzoekers. INLIA is een netwerkorganisatie van en voor geloofsgemeenschappen die asielzoekers en vluchtelingen in nood helpen.