Op 2 juni ontving de Raad van Kerken een brief van Christenen voor Israël, die tevens geadresseerd was aan de lidkerken en de met de Raad geassocieerde kerken. Hierin werd ontsteltenis uitgesproken over het feit dat de Raad van Kerken in Nederland zijn steun heeft betuigd aan de brief van de Wereldraad van Kerken en de Raad van Kerken in het Midden-Oosten aan de Europese ministers van Buitenlandse Zaken.
De brief van de Christenen voor Israël en de publicatie ervan op hun website leidde tot vele mails aan het adres van de Raad. Daaronder zaten helaas ook vele beledigende, haatdragende en zelfs dreigende reacties. Het moderamen van de Raad heeft inmiddels gereageerd op de brief van Christenen voor Israël en getracht nog eens te verhelderen waar het de Raad om gaat.
Bezorgdheid
De brief d.d. 8 mei 2020 van de Wereldraad van Kerken (WCC) en de Raad van Kerken van het Midden-Oosten (MECC) is ingegeven door een diepe bezorgdheid over de actuele situatie in Israël en Palestina. Het zijn de kerkleiders van het Heilig Land, christenen van overwegend Palestijnse afkomst, die al eerder unaniem tegen de dreigende annexatie van Palestijns gebied op de Westbank hebben geprotesteerd. Van hen komt de oproep om deze zorg kenbaar te maken aan de regeringen van de Europese Unie met het doel deze dreigende annexatie af te wenden. Deze annexatie zou een schending zijn van het internationaal recht en, zo wordt gevreesd, het einde kunnen betekenen van de tweestaten-oplossing waarvoor de internationale gemeenschap zich keer op keer heeft uitgesproken. Ook de Europese Unie en Nederland.
De brief van de Wereldraad van Kerken en de Raad van Kerken van het Midden-Oosten aan de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU brengt deze diepe bezorgdheid onder woorden in de hoop dat Israël vanaf juli 2020 niet tot annexatie zal overgegaan. Het is echter onjuist dat de brief tevens zou oproepen het associatieverdrag met Israël op te schorten, zoals Christenen voor Israël in het begin van hun brief suggereert. De brief van WCC en MECC stelt dat, mocht Israël besluiten over te gaan tot annexatie, dit sancties ten gevolge zou kunnen hebben, zoals dat ook in andere situaties in de wereld het geval is.
Inzet voor rechtvaardige vrede
De WCC en de MECC zetten zich in voor een rechtvaardige vrede voor alle volkeren in het Heilig Land. Ook de Nederlandse Raad van Kerken streeft dit na. Wij menen dat een eenzijdige annexatie van Palestijns grondgebied niet zal leiden tot gerechtigheid en vrede, maar tot groter onrecht, onteigening, escalatie van spanningen, instabiliteit en een verdere erosie van het internationaal recht. Anderzijds leidt de terugkerende weigering van de Palestijnse autoriteiten tot toenadering tot steeds grotere wanhoop van hen die zich voor het vredesproces beijveren. De Raad is van mening dat de Europese Unie een actieve rol in vredesvoorstellen zou kunnen spelen en daarbij een beroep zou moeten doen op beide partijen om hieraan mee te werken.
Verbonden
Kerken in Nederland weten zich diep verbonden met het Joodse volk als volk van het Verbond en erkennen zijn unieke positie in de heilsgeschiedenis. Ook daarom hechten de kerken aan goede relaties tussen Nederland en Israël. Als Raad van Kerken zetten ook wij ons hiervoor in. Wel denken wij dat vrede, recht en veiligheid alleen in samenwerking met zowel Palestijnen als Israeli’s bereikt kan worden en alleen door erkenning van hun beider rechten.
Niet eenzijdig
Die inzet voor recht, vrede en veiligheid strekt zich overigens ook naar vele andere landen uit. Vele malen heeft de Raad van Kerken, mede vanuit het OJCM (Overleg Joden Christenen Moslims), zijn afschuw uitgesproken over aanslagen en andere vormen van (religieus) geweld, van welke zijde dan ook. Dat de verontwaardiging van de Raad eenzijdig zou zijn, is dan ook niet correct.
De Raad blijft, samen met talloze christenen wereldwijd, zich inzetten en bidden voor duurzame vrede in Israël en de zusters en broeders in het Midden-Oosten.