Hoe vier je in deze tijd Pasen, nu niemand naar de kerk kan om dat samen te vieren? De Amerikaanse lieddichteres Carolyn Winfrey Gillette uit Philadelphia schreef hiervoor een Paaslied. Gillette is Methodist van oorsprong, nu pastor in de Presbyterian Church. In beide kerken worden haar vele liederen gezongen. Het lied dat zij met het oog op deze bijzondere situatie schreef werd door Gert Landman, voorzitter van de projectgroep Vieren, vertaald. Het is zowel te zingen op de melodie van lied 657 als 968 van het Liedboek dat bij verschijnen zo ongedacht toepasselijk ‘Zingen en bidden in huis en kerk’ als ondertitel heeft meegekregen.
Dit is een vreemde Pasen,
zo anders dan voorheen:
we bidden afgezonderd,
we zingen thuis alleen.
Met iedereen op afstand,
ook wie de dienst nu leidt:
een lege kerk, een beeldscherm,
wij vieren ver verspreid.
Geen zingende gemeente,
geen hartverrukkend koor,
hoe dringt dan nu de vreugde
van Pasen tot ons door?
Geef elk, aan huis gebonden,
toch de genade om
uw opstanding te vieren:
elk huis een heiligdom.
Niet van een kerk vol mensen
straalt nu de blijdschap af,
maar van het nieuws van vrouwen
die zien het lege graf;
van leerlingen die twijf’lend
naar Galilea gaan,
vol vreugde Hem herkennen:
de Heer is opgestaan!
In alle zorg en moeite
bedenken wij toch wel
wie voor ons heeft geleden,
wie daalde in de hel,
wie daar de weg ons baande,
geen dood die Hem nog bindt;
nu kan ons niets meer scheiden
van Hem die ons bemint.
Wij danken U met Pasen,
als kerk, hoe ook verspreid
en toch uw ene lichaam,
U dienend wijd en zijd.
Door thuis of bij een ziekbed
te zorgen voor elkaar
wordt hier het nieuws van Pasen
ook in ons leven waar.
Tekst: ‘This Easter celebration’ 2020
geschreven door Carolyn Winfrey Gillette
vertaald door Gert Landman in april 2020
Te zingen op ‘Zolang wij ademhalen’, Lied 657
of eventueel ‘De ware kerk des Heren’, Lied 968
uit Zingen en bidden in huis en kerk