Geloven in delen

Enkele weken geleden is het armoedeonderzoek 2016 gepresenteerd. Dit rapport brengt hulpverlening door diaconieën, parochiële caritasinstellingen en andere kerkelijke organisaties in Nederland in kaart.

Conclusies:
1.    Er is sprake van een groei van het aantal hulpvragen en groei van de hulp vanuit de kerken, ondanks de krimp in veel plaatselijke gemeenten.
2.    Armoede is geen taboe meer in kerken.
3.    Kerken helpen zonder onderscheid van personen en vooral op de terreinen van eerste levensbehoeften.
4.    De kerkelijke betrokkenheid bij projecten die directe aandacht en hulp bieden aan kwetsbare groepen is toegenomen.
5.    De overheid kan meer doen aan het voorkomen van armoede.
Een uitgebreid onderzoeksrapport staat op www.kerkinactie.nl/armoede.
Een belangrijk hulpmiddel om in eerste levensbehoeften te helpen voorzien is de Voedselbank. Daarover gaat onderstaande impressie.  

Sinds 2001 zijn Hannie en Harrie Verweij met passie bezig voor de Voedselbank Limburg Zuid. Meerdere keren zijn ze onder andere in de protestantse gemeenten van Parkstad te gast geweest om over hun werk te vertellen. Daarna is een diaconale adventsactie voor de Voedselbank gehouden; nog altijd staat dit project in de belangstelling. Niet alleen bij protestantse gemeenten, trouwens.
De Voedselbank is een bekend begrip geworden in de samenleving. Al enkele jaren wordt tegen het einde van het jaar een grote inzamelingsactie gehouden, die breed wordt gedragen. Op zaterdag 10 december 2016 was het weer zover. Ik was erbij.

Een bewolkte zaterdag in december, wachtend op Kerst. In diverse supermarkten in de regio Parkstad wordt werk gemaakt van de Voedselbank. Immers: de Voedselbank Limburg Zuid helpt elke week 650 gezinnen met een pakket voedsel. Gezinnen die dat hard nodig hebben omdat ze rond moeten komen met minder dan de helft van het bestaansminimum. Bezoekers van de deelnemende winkels worden – natuurlijk geheel vrijblijvend – uitgenodigd om wat extra boodschappen te kopen. Achter de kassa kunnen zij deze spullen afgeven. In grote kratten wordt alles verzameld: groenten en soep in blik of glas, pasta en potten pastasaus, rijst, houdbaar broodbeleg zoals pindakaas, jam en niet te vergeten koffie en thee.  
Leden van serviceclubs, zoals Rotary en Lions en mensen van L1 zijn in tweetallen bezig met folderen en het in ontvangst nemen van de boodschappen.

Van 12 tot 3 uur is het mijn beurt. Met een geel hesje over mijn kleren sta ik samen met Willem bij de kratten achter de kassa, vlakbij het kerstgroen. Het wordt een boeiende middag.
Rond lunchtijd is het niet zo druk en zie ik hoe bij de ingang klanten spontaan reageren, snel omlopen of neen schudden, wanneer ze het foldertje krijgen aangereikt. Best herkenbaar, trouwens. Enkelen begrijpen de bedoeling niet; ze spreken geen Nederlands.
Bij de kratten zijn Willem en ik blij met alles: veel blikken erwtensoep en potten met worteltjes, pakken koffie en thee, maar ook sap, vermicelli, tandpasta en waspoeder. Een jonge moeder geeft potjes babyvoeding, daar heeft ze over nagedacht. Een meisje brengt twee kuipjes smeerkaas, een jongeman doneert druivensuiker: dankjewel!

Soms gebeurt er iets onverwachts. Een mevrouw op een scootmobiel kan zelf niet de winkel in, ze reikt een briefje van € 20 aan: kunnen wij dat namens haar gaan besteden? Hoewel we in principe geen geld aannemen, maken we nu een uitzondering en haasten ons naar de schappen. Wanneer een mevrouw zich verontschuldigt, omdat ze de folder heeft gemist, reageert een ander, dat ze beter alsnog even de winkel in kan lopen. Iemand kijkt op afstand wat sceptisch naar onze activiteiten en maakt een kritische opmerking. Een ander geeft met een bezorgd gezicht wat artikelen aan: ‘’Wat jammer, dat dit moet, he?’’ Even later nadert een mijnheer, die zijn winkelwagentje flink heeft gevuld, helemaal voor dit goede doel. Een volgende klant reikt pakken pasta aan en zegt erbij: “Ik weet wat het is.”   
Wij ervaren dat het prettig is om namens anderen dankjewel te kunnen zeggen. Of: ‘’U bent geweldig’’. Het antwoord ”dat weet ik…’’ is dan wel verrassend, trouwens.
In 2015 werden bij de decemberactie ruim 1000 kratten gevuld; ik ben benieuwd naar het resultaat van 2016. Met dank aan alle goede gevers!

Sophie Bloemert