In de persoon van ds. Karin van den Broeke is ook Nederland vertegenwoordigd in de delegatie van de Wereldraad van Kerken, die begin augustus Japan bezoekt. Het is dan precies zeventig jaar geleden, dat daar op Hiroshima en op Nagasaki een atoombom is geworpen. Onder de delegatieleden zijn diverse kerkleiders van landen die zelf over atoomwapens beschikken. Er zijn in totaal negen landen die kernwapens bezitten en nog eens 31 landen die kernwapens in hun gebied gestationeerd hebben.
Met de deelname laat ds. Karin van den Broeke, preses van de Protestantse Kerk, en tevens lid van zowel Raad van Kerken in Nederland als het Centraal Comité van de Wereldraad, de actualiteit zien van de vredesvragen. In Nederland wordt daar tijdens de vredesweek op aangesloten met onder meer een pelgrimage van vrede door Den Haag (20 september).
Deelnemers van de pelgrimage naar Japan komen respectievelijk uit de VS, Duitsland, Zuid-Korea, Canada, Noorwegen, Pakistan, Nederland en (vanzelfsprekend) Japan zelf. Delegatieleidster bisschop Mary Ann Swenson waarschuwt in een interview met Linda Bloom voor de nucleaire gevaren in deze tijd. Swenson is vice-voorzitster van de Wereldraad. Het gevaar is zo groot, aldus de Zweedse bisschop, dat het overleven van de menselijkheid aan de orde is.
De delegatie bezoekt op 6 augustus, de dag dat de eerste bom viel, de Hiroshima City Peace Memorial Ceremony; er is een ontmoeting met Hibakusha, zoals de mensen genoemd worden die de atoomaanval overleefden; een multi-religieus symposium over nucleaire ontwapening en deelname aan een jaarlijkse ceremonie in het Motomachi River Park. De bijeenkomst in Nagasaki op 9 augustus krijgt een soortgelijke invulling.
De pelgrimage richt zich op ‘het bezoeken van de wonden, de plaatsen waar grote historische trauma’s plaatsvonden en het zoeken naar overwegingen om met die trauma’s om te gaan’, aldus dr. Stephen Sidorak, oecumenisch staffunctionaris van de United Methodist Church in de VS en lid van de internationale commissie van de Wereldraad. Sidorak ziet de reis ook als herinnering aan een kerklid van de gemeente waar hij als pastor werkte. Het gaat om het verhaal van de man die één van de vliegtuigen heeft bestuurd, die de bom vervoerde. Hij heeft tot zijn dood toe, twee jaar geleden, last gehad van de symbolische daad die hij pleegde toen hij de bom van een handtekening voorzag.
Fotoverantwoording: Er zijn op internet verschrikkelijke foto’s te vinden van mensen die de ramp hebben overleefd, maar zwaar verminkt zijn. Voor deze pagina is echter een foto van hoop gekozen: een stadspanorama uit 1945 en hetzelfde panorama in 2007.