Hoe belangrijk is het doel van de pelgrimage? Die vraag kwam dinsdagavond onder meer aan de orde in Vlaardingen, waar Han Raeijmaekers zo’n tachtig bezoekers welkom heette in de Lucaskerk om aan een vierluik deel te nemen over de pelgrimage.
Frank Westerman kwam aan de orde en zijn boek Ararat. Hij vertelt daarin van een tocht naar de top van de berg Ararat. Men is het bovenste puntje ergens boven de vijfduizend meter tot op tweehonderd meter genaderd. Maar de gidsen willen niet verder. Ze vrezen de weersberichten. Westerman vertelt dan in zijn boek, dat het niet bereiken van de top misschien nog wel heilzamer is dan een feitelijk planten van een vlag op het hoogste puntje. Want het verlangen naar de ultieme ervaring verhoogt juist het besef van het geheim en het verlangen.
‘Kunt u als moslim ook zeggen dat uw hadj naar Mekka geslaagd is als u een paar honderd meter voor de stad niet verder mag van de autoriteiten?’ wilde een bezoeker weten van een moslim, die zojuist had uitgelegd dat het de opdracht van Allah is om tenminste eenmaal in je leven de hadj te maken. ‘Wat zegt u dan bij de hemelpoort’, wilde de aanhoudende vragensteller weten. ‘Dan zal ik daar zeggen, dat ik wel de intentie heb gehad om de hadj te maken, maar dat de Saoedische autoriteiten het me onmogelijk hebben gemaakt’, antwoordde de moslim onbevangen.
Niet alleen de moslims waren aanwezig in Vlaardingen, ook de Hindoe-gemeenschap was ruim en kleurrijk vertegenwoordigd. Een pandit vertelde dat hij zojuist terug was gekeerd van een pelgrimage en dat het beeld van Westerman en het nadere besef van het geheim, van de bezieling van het leven als doel van de pelgrimage hem zeer aansprak.
Klaas van der Kamp, algemeen secretaris van de Raad, vertelde over de wens om de pelgrimage de komende jaren meer aandacht te geven. De Wereldraad van Kerken heeft daartoe opgeroepen. Het gaat volgens hem daarbij om een levenshouding. Hij refereerde aan kernbegrippen als loslating, solidariteit en spitste zijn bijdrage toe op de interreligieuze ontmoeting, die plaatselijk invulling kan krijgen met bijvoorbeeld een tocht langs gebedshuizen. Het gaat niet alleen om uitwisseling van informatie, het gaat ook om de bereidheid oude vertrouwde antwoorden los te laten en je te laten uitdagen door nieuwe vragen.
Edwin Ruigrok van Pax ging verder in op de Walk4Peace, zoals de kerken en de vredesorganisatie die hebben gepland in september. Hij ging in op de concrete uitwerking en vertelde ook over een recent bezoek aan Oekraïne. In het door tegenstellingen gespleten land zijn er voorbeelden te vinden van interreligieuze samenwerking ten dienste van de vrede.
Het begon hoopvol in de Lucaskerk. Er moesten stoelen worden bijgezet, omdat er veel meer mensen waren dan verwacht. Dat is bemoedigend en roept verwachtingen op voor het vervolg in Vlaardingen. Men komt nog enkele keren bijeen, onder meer in de hindoe-tempel en in de moskee. Een deel van het succes zal te maken hebben met de insteek van de organisatoren. ‘Ze hebben nu al tegen de leiding van de moskee gezegd’, zei één van de bezoekers in de wandelgangen, ‘dat er jaarlijks veertig mensen uit Vlaardingen op hadj gaan en dat er dus van wordt uitgegaan dat er tenminste veertig moslims de avond bijwonen in de moskee die zelf de hadj hebben meegemaakt, zodat er doorleefde verhalen kunnen worden uitgewisseld’.
Foto’s
1. De hindoe-gemeenschap is kleurrijk aanwezig
2. Zaalimpressie in de pauze
3. Edwin Ruigrok laadt zich op voor zijn spreekbeurt