TV-dienst over ‘Dorst’

Er is volop beeldmateriaal beschikbaar wat groepen kunnen gebruiken of mensen individueel kunnen raadplegen ter inspiratie. Van de startdienst in de Fatimaparochie in Amsterdam is een korte film gemaakt van ongeveer 3 minuten. Wilt u het zien? Klik hier

Verder is er een televisie-opname van de EO gemaakt in de Noorderkerk in Amsterdam, met als voorganger ds. Paul Visser. Wilt u de dienst zien? Klik bij uitzending gemist, NPO 2, zondag 9.10 uur. WIlt u zijn tekst nog eens nalezen? Lees verder.

Preek over Johannes 4
Thema: Dorst

EERSTE DEEL

Het is iets alledaags
de een die aan de ander vraagt:
Heb je misschien een slok water voor me?
Maar in dit geval nu Jezus het vraagt aan die vrouw
terwijl Hij in Sichar bij de Jakobsbron zit uit te puffen
is die alledaagse vraag van Jezus zo bijzonder
dat zij er met haar verstand niet bij kan.
Ze is niet op haar mondje gevallen
Rechtoe rechtaan reageert ze:
‘Hoe kunt U als Joods man, mij een Samaritaanse om drinken vragen?’
Een reactie die niet uit de lucht komt vallen.
Want in de regel
liepen Joden en Samaritanen straal langs elkaar heen.
En het feit dat Hij een man was en zij een vrouw
zou voor Hem een reden te meer moeten zijn
om haar compleet te negeren…
Maar Hij doet het omgekeerde.
Gaat over alle grenzen heen
Stoort zich niet aan hoe het hoort.
Maar vraagt haar: wilt u wat water voor me putten?
Mooi als dat gebeurt… je van de ander gediend bent… wie die ander ook is
En zodoende die ander de ruimte geeft om het nodige te betekenen, iemand te zijn
Echt iets voor Jezus…  echt iets van God…

Apart
Hoe je soms ineens
iemand tegen het lijf loopt
En onverwacht en ongedacht
met elkaar aan in gesprek raakt
Het kan zomaar een begin worden van méér.
Van zegen over en weer… net zoals hier gebeurt.
Vraag aan Mathilde: Zoiets gebeurde afgelopen zomer ook tussen Mathilde en mij bij de deur. Maar het zou mooi zijn als je daar zelf iets over zegt en wat dat in gang heeft gezet.

Het had iets toevalligs… die ontmoeting van Jezus met deze vrouw
Toch ging het in deze ontmoeting over meer dan enkel toeval.
Er staat dat Hij vanuit Jeruzalem naar Galilea ging
en daarvoor door Samaria moest’
Maar dat moest helemaal niet.
Elke rechtgeaarde Jood
ging juist met een boog
om Samaria heen.
Liet dat letterlijk links liggen.
Bewust koos Hij voor de ongewone weg.
Hij kon het blijkbaar niet over Zijn hart verkrijgen
om te doen als iedereen… met een boog om S heenlopen
Hij moest…  zoals wij soms zeggen: ik moet daar even naar toe.
Omdat je jezelf innerlijk gedrongen voelt.
Niet anders was het bij Jezus,
Hij had het hart van God
Een hart dat uitgaat naar mensen zoals ze zijn.
Of je er alles mee hebt… of helemaal niks.
Wij maken onderscheid… Hij niet…!
Houdt er geen voorkeur op  na…
Maar gaat vol ontfermen over alle grenzen heen…
En er is Hem alles aan gelegen dat wij niet anders doen dan Hij.

Het enige waar Hij mee zit is dit: of Hij het Zijne aan je kwijt kan.
Dat water wat Hij voor je heeft… Zijn liefde… Zijn genade… Zijn Geest.

TWEEDE DEEL
Het kan in een gesprek raar lopen.
Je komt soms van het een op het ander.
Zo ook hier.
Ineens heeft Jezus het over water dat Hij geeft.
Even lijken ze compleet langs elkaar heen te praten.
Hij bedoelt in ieder geval iets heel anders, dan zij begrijpt.
Zoals wel vaker gebeurt als je elkaar voor het eerst ontmoet.
Zelfs onder gelovigen… ook die snappen elkaar lang niet altijd gelijk.
Het kan er zelfs toe leiden dat de wegen scheiden… is maar al te vaak gebeurd
Het kan ook andersom, dat je doorvraagt, nader uitlegt, en elkaar al meer op het spoor komt
Er wordt deze week om gebeden… er is Jezus veel aan gelegen… ook in dit verhaal

Terwijl die Samaritaanse nog steeds denkt dat gaat over gewoon water
heeft Jezus het intussen over dat andere water waar zij het van hebben mag
Nee, die twee sluiten elkaar niet uit.
Geen mens kan zonder water.
Zij niet… en Hij evenmin.
Maar middenin die gewone dagelijkse behoeften
die ons stuk voor stuk bezig houden,
en waarin we elkaar zo nodig
een handje kunnen helpen
ook over grenzen heen
is er meer dan dat…
Een onbestemde dorst.
Naar… ja waarnaar eigenlijk?
De vrouw in dit verhaal weet er alles van.
Jezus weet het ook… vraagt ernaar.
Hij laat het niet voor wat het is
maar wil het op tafel hebben
haar dorst… haar verlangen
en daarmee haar pijn.
Als zij zegt: Geef me van dat water
dat mijn dorst voorgoed verzadigt,
antwoord Hij: Ga je man eens roepen
Ik heb geen man, zegt ze
Nee, zegt Jezus, dat klopt
je hebt er intussen 5 gehad
en die je nu hebt is ook je man niet.
Maar de zoveelste bij wie je onderdak zoekt
Een beetje liefde… een beetje geluk.
Nee, zo zal ze het niet hebben bedacht voor zichzelf… maar zo was het wel gegaan
De oorzaak? Geen idee
Het zou zomaar kunnen dat het van jongsaf
ontbroken had aan liefde… geborgenheid… bevestiging.
Ze niet meetelde, vernederd werd door haar moeder, niet gezien door haar vader of erger
waardoor het leven in een relatie problematisch geworden was.
En zij zich steeds weer aan een ander had vastgeklampt
die maar een beetje aandacht voor haar had.
Gedreven door een eindeloze dorst.
En met alle schaamte en schuldgevoelens van dien.
Niet voor niks ging ze water putten rond het middaguur
op een moment dat daar niemand kwam
ze geen mens hofed te ontmoeten.

Maar uitgerekend daar, ontmoet Jezus haar.
En u… en mij… nu… in dit uur.
In onze dorst.
Die onbestemde, weet je wel.
Naar liefde in jouw leegte.
Naar genade in je tekort.
Naar een bron, waaruit je naar hartelust kunt drinken.
Geef me alstublieft van dat water, zegt zij
Hier, zegt Hij, Ik ben het… Ik zelf

Doorzien
en aangezien
dringt het tot haar door:
in deze Man ontmoet God me
Hij ziet naar me om… wie ik ook ben.
Bemind word ik als nooit tevoren… begenadigd door de hemel.
Met volle teugen neemt ze het ervan
en doet zich tegoed aan Zijn liefde
die haar deze dag overkomt

In deze week van gebed
mogen wij niet anders doen dan zij.
Dezelfde Johannes schreef later (1Joh. 4:9,10):
Hierin is de liefde, niet dat wij God hebben liefgehad maar Hij ons
en Zijn Zoon overgaf aan dood en doem tot verzoening voor onze zonde,
opdat wij zouden leven door Hem… vergeven en wel… met God en voor elkaar.
En het water dat Hij te drinken geeft in ons binnenste tot een bron wordt.
De liefde waarmee Hij ons liefheeft onderling de toon aangeeft.
Het wordt je vandaag aangereikt… gratis en voor niks.
Zijn genade in jouw tekort… Zijn Geest in jouw hart.
Echt water, waar je een ander mens van wordt.
Je kent je zelf niet meer terug…

Zo ook bij die vrouw.
Opgelucht en uitgelaten snelt ze terug.
Alle schuld en schaamte van daarvoor is ze voorbij.
Ja dat komt er blijkbaar van als je Jezus tegen het lijf loopt
En doet iets wat ze nooit zou doen voor ze Jezus had ontmoet.
Verhaalt ervan aan ieder die het horen wil.
Wil niks liever dan dat ieder het er van neemt.
Het neemt van datzelfde water… deelt in diezelfde goedheid.
Vraag aan Joseph > you discovered the love of God and His grace in Jesus, the living water.
What is your desire and prayer for your children and the people around you?
Deze week bidden wij als hij
Voor iedereen, dichtbij en ver weg
Heer…. geef ons van dit water!
Van Uzelf
Van Uw liefde
En van Uw Geest.
Om een ander mens te worden
Al minder onmens… al meer zoals U
Hier en nu… links en rechts… altijd en overal.
Er valt nog wel wat te winnen… het nodige te bidden.
We roepen door…  op hoop van zegen.
Want van U is het Koninkrijk
en de kracht
en de heerlijkheid,
 in eeuwigheid. Amen