Het zal toch vooral van de leiders van de kerken afhangen of de georganiseerde oecumene zal groeien de komende jaren. Dat is de mening van de meerderheid van de bezoekers van deze site die de poll hebben ingevuld de achterliggende maand. Ruim 51 procent van de invullers denkt dat de kerkleiders een beslissende stem in het kapittel van de oecumene hebben.
Ongeveer een derde van de mensen is van mening dat de kerken geen keus hebben. Als ze in een tijd van secularisatie aan de verdamping willen ontsnappen zullen ze elkaar wel moeten opzoeken. Zo’n 18 procent van de mensen meent dat de kerken gewoon hun eigen spiritualiteit de voorrang kunnen geven. In totaal hebben 138 mensen de poll ingevuld.
Vanuit het bureau worden bij toerustingsavonden vaak vier elementen genoemd die beslissend zijn voor het oecumenische succes:
- * De stroomlijning van de interkerkelijke organisatie;
* De bereidheid bij kerkleiders om dienstbaar te zijn; - * De steun vanuit de basis voor de oecumene;
- * Besef van de ruimte in de originele bronnen.
Inmiddels is er een nieuwe vraag geformuleerd op de website. Die luidt: Aan wie moeten we denken tijdens de dodenherdenking op 4-mei? Er zijn weer drie keuzemogelijkheden.
* Aan alle slachtoffers van oorlogsgeweld;
* Aan alle slachtoffers en in het bijzonder aan joden, zigeuners en homo’s;
* Dodenherdenking mag zo’n tachtig jaar na de oorlog ophouden.Achterliggende gedachte bij de vraag is, dat joden, moslims en christenen verenigd in het Caïro-overleg zich sterk maken voor een focus in de dodenherdenking. Het maakt nu eenmaal verschil of je slachtoffer bent, terwijl je met een geweer in je handen een ander te slim af probeerde te zijn dan wel dat je van je bed gelicht bent, omdat je tot een bepaalde bevolkingsgroep behoort. In het eerste geval is er sprake van geweld, in het tweede geval vermengt het geweld zich met fascisme, racisme en uitsluiting. Aan welke groepen moeten we denken op de nationale dodenherdenking? U mag het zeggen.