Geesje Werkman werkt voor Kerk in Actie en houdt zich onder meer bezig met het vraagstuk van de migranten en vluchtelingen. Ze woont de IEPC bij (Internationale Oecumenische Vredesconferentie). Iets van haar ervaringen volgen hier onder.
Netwerken
Al tijdens de vlucht van Londen naar Kingston wordt duidelijk dat de volle jumbo voor een groot deel bestaat uit kerkelijke afgevaardigden op weg naar de IECP.
Zwitserse afgevaardigden nodigen me uit om hun workshop bij te wonen over migranten zonder verblijfsvergunning, in de volksmond illegalen. Iemand vanuit de Belgische orthodoxie neemt een Argentijn mee, die niet is ingeschreven, maar er wel bij wil zijn. Een Deense pastor is dolgelukkig dat ze gaat, tot voor kort was niemand nog bereid gevonden om ervoor te betalen, maar het is toch goed gekomen.
Ik ga eigenlijk om met partners te vergaderen over mensenhandel, maar net als ieder die ik ontmoet, weet ik niet hoe mijn tijd er hier uit gaat zien. Alleen dat het heet zou zijn, dat wist ik wel, en heet is het in Kingston. Na een nacht slapen, ontmoet ik aan het ontbijt in het knusse hotel dat gerund wordt door de United Church of Jamaica, de secretaris generaal van de Caribean Conference of Churches Gerard Granado en zijn associate mevrouw Allison Bidaisee. Natuurlijk mag ik hem wat vragen stellen, zegt Granado vriendelijk, en ik schuif bij hen aan.
Ze zijn slechts drie dagen hier, hij moet bij de opening spreken. Precies twee jaar geleden vergaderden ze hier in dit hotel, Shirley Retreat, met de Raad van Kerken in Jamaica en ze hebben toen een brief geschreven naar Geneve waarin ze aanboden om gastland te zijn voor de IECP. De Cariben zijn eigenlijk nooit betrokken geweest bij de organisatie van internationale conferenties, en zo kunnen ze tonen wat ze te bieden hebben en wordt het gebied internationaal zichtbaar.
Gerard Granado vindt het van wezenlijk belang dat de kerkelijke netwerken, en misschien hierdoor ook de bredere samenlevingen door deze conferentie zullen zien dat geweld meerdere facetten heeft. Dat veel geheeld niet als geheeld wordt geïdentificeerd. Hij hoopt dat de conferentie zal bijdragen aan een opleving van de kerkelijke inzet voor vrede en geweldloosheid. Hij ziet op het gebied van het tegengaan van geweld niet een wereldwijde topic, misschien ligt dit in Europa op het gebied van migratie en in andere regio’s weer op kinderarbeid. Belangrijk is het dat kerken een zorgvuldige analyse maken van hun eigen context en het geweld dat zich hierin manifesteert. Een toegevoegde waarde is dat je hier op wereldniveau de verhalen en studies en onderzoeken vanuit alle delen van de wereld kunt uitwisselen.
Op mijn vraag of God ook aanwezig is hier tijdens deze grote oploop in Kingston antwoordt de secretaris generaal: “Ja, beslist, God is aanwezig hier, we ervaren Hem in de verhalen van hen die het lijden van het kruis ervaren en in Christus leven in de hoop van de opstanding”.
Een serieus gesprek, maar zijn ogen lachen. We wisselen e-mailadressen uit, want Kingston is ook netwerken.
Mgr. Joris Vercammen, aartsbisschop van de Oud-Katholieke Kerk, vertelt over een bezoek aan Kingston buiten de vergaderruimten. Voor zijn bijdrage klik op de foto. Via de website van de Oud-Katholieke Kerk kan men ook zijn weblog volgen.
Ds. Peter Verhoeff, preses van de Generale Synode van de Protestantse Kerk in Nederland, gaat in op de dreiging van Babel, de spraak- en inhoudverwarring. Voor zijn bijdrage klik op de foto.
Een eerste impressie van de vredesbijeenkomst werd geschreven door Michiel Hardon, bestuurslid bij Oikos. Voor zijn bijdrage, klik op de foto.
Voor het IKV/Pax Christi onderhoudt afgevaardigde Peter Paul Ekker een weblog; zie daarvoor de website van de organisatie.
Andere informatie:
Voor informatie over de delegatie, klik hier.
Voor mogelijkheden om live via internet onderdelen te zien, klik hier.
Voor mogelijkheden om de bijeenkomst in Kingston een plek te geven in de eigen liturgie van bijvoorbeeld zondag 22 mei, klik hier voor de preekschets en hier voor andere liturgische onderdelen.