Jennifer Leath, dominee van de Afrikaanse Episcopale Methodisten Kerk in de USA zegt van haarzelf, dat zij een Black American is die solidair is met hen die leven in de Afrikaanse Diaspora. Verder zegt zij dat haar hart ligt met hen die zich onderdrukt voelen. Leath was onlangs in Geneve een der sprekers op de vergadering van het Centraal Comité van de Wereldraad van Kerken. Ze ging in op het “kerkelijk landschap” in de wereld. Hier volgt haar analyse.
Leath opende de discussie met haar statement dat het kerkelijk landschap voor jongeren is veranderd. We zijn allemaal jong geweest, velen komen uit organisaties speciaal gericht op jongeren. Dit zijn ouderen die spreken over jongeren. Dat betekent dat jongeren niet dezelfde invloed en mogelijkheden hebben als zij wel zouden willen. Dat heeft met macht te maken, aldus een zelfbewuste predikante.
De World Council of Churches, de WCC, is vooral een ouderen platform, ging dominee Jennifer Leath verder. Dat geeft een generatiekloof in de oecumenische beweging. Maar er is een delicate dans gaande: de jeugd roept en klopt steeds nadrukkelijker aan de deur van kerken, lokaal, landelijk, wereldwijd. Ook in de oecumene!
De geluiden die zij laten horen zijn niet altijd gelijksoortig, maar soms wel. Leath ging verder en stelde dat beiden, ouderen en jongeren, een eigen stem mogen hebben. ‘We zouden een structurele manier moeten ontwerpen, zodat leeftijd de ander niet achter laat’, aldus Leath. Leath denkt dat mensen in de kerk er op moeten staan dat ouderen en ook jongeren deel zijn van een levendige gemeenschap en deel uitmaken van de leidende structuur van de Wereldraad.
Over de rol van de kerk van Jezus Christus zei zij: “Ik droom van de kerk als ecclesia, in samenspraak over de grenzen heen van particuliere meningen en met behoudt van eigen integriteit. Dat is mijn theoretische antwoord op de vraag over de rol van de kerk van Jezus Christus’. Ze voegde er onmiddellijk aan toe dat haar antwoord in de praktijk niet efficiënt is, omdat mensen in de kerk waarvan zij droomt niet vrij zijn, zolang niet iedereen vrij is. ‘Het is de kerk van gerechtigheid, liefde, vriendelijkheid en in nederigheid samen optrekken met God. Dat betekent, dat wij niet zullen rusten, we niet zullen slapen, wij niet ophouden, we zullen vechten. Onze missie is dat iedereen in staat zal zijn om de goede gaven van deze wereld, die God ons geschonken heeft, op gelijke wijze kan delen’.
Leath was kritisch op kerken die zich gedragen alsof die rechtvaardigheid al is gerealiseerd. Leath: ‘We kunnen niet blijven bidden vanuit eigen belang en blijven doen of we er al zijn. We zullen dienen te bekennen, door zelfreflectie, dat we er nog lang niet zijn en we er ook niet zullen komen als we onszelf niet veranderen. Gods regeren op aarde krijgt gestalte als we wegen vinden om de macht eerlijk te delen, ook als het impliceert dat wij zelf van macht moeten afzien om de macht te delen met anderen’.
Foto: ds. Jennifer Leath