Dr. Bas Plasier (foto links) is donderdag 24 juni gekozen tot vice-president van de nieuwe Wereldbond van Gereformeerde Kerken (WCRC). De oud-scriba van de Protestantse Kerk en oud-lid van de Raad van Kerken, was voorgedragen voor een dergelijke functie in het uitvoerend comité door de Europese lidkerken.
Dr. Jerry Pillay uit Zuid-Afrika werd gekozen als voorzitter van de nieuwe wereldbond. Hij is secretaris-generaal van de Uniting Presbyterian Church of Southern-Africa. Het uitvoerend comité bestaat in totaal uit 23 leden.
Aan het begin van de bijeenkomst heeft dr. Margriet Gosker een impressie gestuurd. Zij is lid van de beraadgroep Geloven en Kerkelijke Gemeenschap van de Raad van Kerken. Zij is namens de Protestantse Kerk in Nederland ook aanwezig in Grand Rapids bij de World Communion of Reformed Churches, de vereniging van WARC and REC. Zij is onder meer leidend in de samenstelling van een feestelijke bundel die is aangeboden bij het afscheid van Richard van Houten. Margriet vertelt hieronder haar ervaringen.
Het is elke dag heel vroeg opstaan. De wekker gaat om zes uur. Omdat ik deel uitmaak van het Busenesscommittee begint de eerste vergadering voor mij dagelijks om zeven uur ‘s-morgens. We bespreken dan hoe de Council in het algemeen verloopt en op welke dingen we nog beter moeten letten.
Maar laat me eerst iets vertellen over de Womens-Precouncil. Er waren zo ongeveer 150 vrouwelijke afgevaardigen aanwezig bij deze vrouwenbijeenkomst voorafgaande aan de Uniting General Council van de World Communion of Reformed Churches in Grand Rapids, Michigan. Deze bijeenkomst was voorbereid door vrouwen van de Noord-Amerikaanse lidkerken van WARC (World Alliance of Reformed Churches) en REC (Reformed Ecumenical Council) en werd gehouden op de campus van Calvin College. Er werd een symposium gehouden onder leiding van Rev. Charlotte Ellison met het thema: “Come with Jesus to the streets”. Vrouwen afkomstig uit de hele wereld hadden zo de gelegenheid met elkaar van gedachten te wisselen over de positie van vrouwen in hun verschillende contexten en culturele omstandigheden.
Het ging wel even over de positie van de vrouwen in de kerk en of zij of of niet een ambt konden bekleden, maar de nadruk lag vooral op maatschappelijke problemen zoals armoede, drugs, prostitutie, dakloosheid, huiselijk geweld, kinderarbeid en kindermisbruik. Dat het komt helaas over de hele wereld voor. Armoede is wel een relatief begrip. We reden gezamenlijk met een bus door het armste deel van de stad Grand Rapids. Dat ontlokte een vrouw uit Nigeria later de opmerking, dat wat zij had gezien in haar ogen helemaal geen armoede was, maar juist rijkdom. Het leek in de verste verte niet op de slums, die zij op haar netvlies had staan. Een vrouw uit Kenia meldde ons, dat huiselijk geweld in haar context heel normaal was en dat er ook niemand was die daar wat van zei. Indrukwekkend was zeker de viering.
Wat op mij nogal indruk maakte was het geluid van het kloppend hart van God. Een vrouw bespeelde zacht een instrument met een beat, die Gods hart moest uitdrukken, dat voor mensen klopt. Ze zong erbij en op de een of andere manier pakte het mij. Ik vond het heel ontroerend.
De Uniting General Council (UGC) werd geopend op vrijdag 18 juni. Daarmee is dan de vereniging van WARC and REC een feit geworden en is de World Communion of Reformed Churches geboren. Er waren helaas 73 mensen, die zouden komen, maar geen visum hadden kunnen krijgen. Een substantieel aantal behoort tot de gedelegeerden. Tijdens de openingsviering werd er speciaal aandacht aan gegeven, dat we zoveel mensen moeten missen omdat de toegang tot de USA hen was geweigerd. Ik heb zelf in het Acces Denied Committee gezeten om hiervoor oop een waardige wijze aandacht te vragen tijdens de openingssessie van de Council. Dat gebeurde niet alleen met woorden, maar ook door het binnendragen van speciaal hiervoor vervaardigde vlag met daarop de tekst Acces Denied.
Er was tijdens de eerste officiele Plenery een onmiddellijke inbreng van de Womans Pre-Conference, die de tijdens de goedkeuring van de Constitution verlangde dat de General Council in de toekomst voor de helft uit vrouwen en voor de helft uit mannen zou bestaan. Hierover werd uitgebreid gediscussieerd en het voorstel weer met tweederde meerderheid aangenomen.
Op 18 juni, tijdens de REC-Assemblee – de laatste voor de vereniging – heb ik het Festschrift mogen aan bieden aan Richard van Houten, de scheidende General Secretary van REC. Het boek draagt de titel: A Man for All Seasons. Vanuit Nederland hebben Evert Overeem, Leo Koffeman, Douwe Visser en Margriet Gosker een bijdrage aan het boek geleverd en ondergetekende is tevens de editor van het boek . IBN 978-1-59255-543-7
Op 19 juni vond de -zoals dat genoemd wordt – Keynote Event plaats. Hiervoor was President Obama uitgenodigd, maar door alle olieproblemen was hij helaas genoodzaakt er van af te zien. Zijn vrouw Michelle had al eerder laten weten verhinderd te zijn. We kregen in plaats daarvan een aantal uitstekende presentaties, die natuurlijk gebaseerd waren op het thema van de General Council: de tekst uit Efez. 4: The Unity of the Spirit in the Bond of Peace. Dit thema wordt trouwens niet alleen uitvoerig besproken, maar ook uitbundig bezongen. Veel indruk maakte op mij de bijdrage van Sabine Dressler-Kromminga, die een pleidooi hield voor een Justitia Connectiva. Ze riep ons om niet te vergeten waartoe we onszelf hadden verplicht (het doen van gerechtigheid) en ons opnieuw te herinneren, dat er niet alleen een IK is , maar ook een JIJ en een WIJ. Dat weten we natuurlijk allemaal wel, maar leven we het ook?
Tijdens een kort gesprekje met mijn Zwitserse buurman bleek deze het allemaal nogal zwaar op te vatten: als een last. Maar ik vond het juist heel bemoedigend en inspirerend ’s Middags werden er (veel te lange) presentaties gegeven door de Presidenten en General Secretaries van WARC en REC. Ze waren eerlijk en uitvoerig en ze gingen niet om de pijnpunten uit het verleden heen. Racisme en homosexualiteit waren zaken, die met name REC in diepe verdeeldheid hebben gebracht, die de eenheid grondig heeft bedreigd. WARC had als hoofdpunt het Covenanting for justice. Hoe goed was het dat we nu op dit punt zijn gekomen, dat we als zusters en broeder samen de eenheid kunnen vieren en het comittment mogen aangaan tot het doen van gerechtigheid.
Margriet Gosker
Foto’s:
Kinderen tonen het nieuwe embleem.
Afgevaardigden ondertekenen de grondleggende acte