Van 12 tot 16 mei jl. werden in München de oecumenische kerkendagen gehouden. Hoewel de grijze lucht en motregen niet meewerkten, waren ruim 100.000 mensen op de been om samen te vieren, te praten en vooral te doen. Een programma ‘om in te verdwalen’. Yosé Höhne-Sparborth, voorzitter van de basisbeweging was aanwezig en stuurde ons tijdens deze dagen haar persoonlijk verslag. Hieronder een gedeelte daarvan.
14 mei – ‘Op woensdag 12 mei startte de Tweede Oecumenische Kirchentag in München. Een indrukwekkende viering als opening. Het motto ‘Opdat jullie hoop hebben’ werd zeer spannend uitgewerkt. Vier dagen lang een programma om in te verdwalen. Een zoektocht in het programma laat goed zien op hoeveel punten onze wereld hoop behoeft: economische crisis, toenemende armoede, oorlogen, intolerantie tegenover immigranten en vooral moslims in Europa; geloofsvragen,
Bij de opening spraken zowel prelaten als politici de echte kerkelijke crisis van dit moment aan: misbruik door ambtsdragers en kerkleiding die dat dekte. Decent maar duidelijk werd vooral op dit punt hoop uitgesproken: dat deze crisis de kerk ertoe zal brengen zichzelf innerlijk geheel te vernieuwen en tot diepe interne bezinning komt. Het is een goede christelijke gewoonte om het samenkomen te beginnen met schuld belijden, zo werd gesteld. Schuld werd beleden, en gebeden voor de slachtoffers; dat Gods Geest de broodnodige vernieuwing moge brengen.
Nog niet halverwege, heeft deze kerkendag reeds iets zeer bemoedigends: de moed om alle vragen te stellen die er te stellen zijn, op alle levensterreinen die ons mensen raken in het dagelijkse leven.
Deze moed zou ik ons in de Nederlandse kerken willen toewensen. Tegelijk is hier ook basiskerk aanwezig, in diverse gestaltes. Onder hen leeft onvrede om datgene dat dan toch niet gezegd mag worden. Een zwaarwegend punt is het onvermogen om tot gezamenlijke Tafelgemeenschap te komen. Vanuit deze kringen klinkt de dringende vraag terug te keren tot de openheid en moed die Jezus van Nazareth kenmerkte.’
16 mei – ‘Tafelgemeenschap als hoop.
In de afgelopen dagen werd er gesproken over eenheid en groeiende verbondenheid.
Maar, juist de laatste dag en tijdens de viering werd ook uiting gegeven aan diepe oecumenische pijn. ‘Publik Forum’, een kritisch katholiek tijdschrift in Duitsland, ‘Kirche von Unten’ en diverse theologen uit beide kerken organiseerden op zaterdag een groot forum buiten het formele programma om, over “wat niet ter sprake komt op de Kirchentage”. Parallel aan dit forum vormden 2.500 mensen in de binnenstad van Munchen een menselijke ketting tussen twee kerken, als protest tegen de weigering aan rk zijde om tot Tafelgemeenschap te komen.’
‘En toen, bij de slotviering onder de miezerige grauwe lucht van 15 mei 2010 in Munchen, gebeurde het onverwachte. Tijdens de slotviering met dat hele veld vol mensen, sprak Prof. dr. Eckhard Nagel, Evangelisch president van de Oecumenische Kirchentage, de pijn openlijk uit. Hij vroeg hardop waarom er geen ruimte was voor de hartelijkheid van een Tafelgemeenschap. Tenslotte is het Jezus die ons nodigt tot de Tafel, niet een kerk. Waarop zijn katholiekek evenknie, Alois Glück toevoegde: ‘We roepen alle theologen op om er hard aan te werken dat deze barrière tussen ons geslecht zal worden.’ Het volk applaudiseerde, ter ondersteuning van deze hoop. ‘Damit ihr Hoffnung habt’ was het motto van deze dagen. Het gelovige godsvolk onder dit motto in oecumene bijeen roepen, dat schept verplichtingen.’ 
De foto’s bij dit bericht komen van de speciale facebook-pagina van de kerkendagen in München. Al bijna 7000 mensen hebben zich op deze pagina gemeld. Verhalen van ontmoetingen, kleine anekdotes en vragen om over na te denken worden al dagenlang op deze netwerkpagina uitgewisseld. Mocht u als lezer ook wat van de sfeer willen proeven, de facebookpagina is te vinden op: www.facebook.com/oekt2010